سروتونین چیست؟ راهکار طبیعی برای افزایش سروتونین مغز

سروتونین عملکردهای متنوعی در بدن انسان دارد. مردم گاهی آن را هورمون شادی می نامند. سروتونین در عملکردهای جسمی و روانی نقش مهمی دارد. سروتونین انتقال دهنده عصبی است. برخی آن را یک هورمون میشناسند. از آن برای ارسال پیام در بدن استفاده می شود.

در خلق و خو، احساسات، اشتها و هضم غذا نقش دارد. به عنوان پیش ساز ملاتونین، به تنظیم چرخه خواب و بیداری و ساعت بدن کمک می کند. تحقیقات زیادی به سروتونین و عملکرد آن پرداخته است. اما هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارد.

در نشریه جهان شیمی فیزیک مطالبی در مورد هورمون، دوپامین و هورمون گیاهی منتشر شده است. در این مقاله، ما به بررسی نقش سروتونین در بدن، عوارض جانبی و علائم کمبود سروتونین و چگونگی افزایش سطح سروتونین می پردازیم.

سروتونین چیست

سروتونین از اسید آمینه ضروری تریپتوفان ساخته شده است. تریپتوفان با تریپتوفان هیدروکسیلاز با هم ۵-هیدروکسی تریپتامین یا سروتونین را تشکیل می دهند. نام علمی سروتونین ۵-هیدروکسی تریپتامین است. این ماده عمدتا در مغز، روده و پلاکت های خون وجود دارد.

این اسید آمینه باید از طریق رژیم غذایی وارد بدن شما شود و معمولا در غذاهایی مانند آجیل، پنیر و گوشت قرمز یافت می شود. کمبود تریپتوفان منجر به کاهش سروتونین میشود و منجر به اضطراب یا افسردگی میشود. روده ها و مغز سروتونین تولید می کنند. همچنین در پلاکت های خون وجود دارد و در سیستم عصبی مرکزی نقش دارد.

به نظر می رسد که در سراسر بدن رخ می دهد، بر طیف وسیعی از عملکردهای جسمی و روانی تاثیر می گذارد. این هورمون همچنین در حیوانات، گیاهان و قارچ ها وجود دارد. به همین دلیل، برخی از افراد به عنوان منبع احتمالی این هورمون به غذا توجهکرده اند.

سروتونین از سد خونی مغزی عبور نمیکند. مغز سروتونین را تولید میکند.

تحقیقات نشان می دهد که منابع این هورمون در مناطق دیگر، مانند دستگاه گوارش، ممکن است مستقل از سروتونین در مغز عمل کنند.

سروتونین در روده و مغز

میکروبیوتای روده از طریق پیوند موسوم به محور روده و مغز بر سیستم عصبی از جمله رفتار، خلق و خو و تفکر تاثیر می گذارد.

در این صورت، این هورمون می تواند پیوند مهم را فراهم کند. این نشان می دهد که رژیم غذایی و میکروبیوتای روده می توانند در پیشگیری و درمان بیماری هایی مانند اضطراب و افسردگی نقش داشته باشند.

عملکرد سروتونین

سروتونین به عنوان یک انتقال دهنده عصبی، سیگنال هایی را بین سلول های عصبی منتقل می کند و شدت آنها را تنظیم می کند.

دانشمندان معتقدند این ماده در خلق و خو و سیستم عصبی مرکزی نقش دارد و بر عملکردهای سراسر بدن تاثیر می گذارد. بر موارد زیر تاثیر میگذارد:

• متابولیسم استخوان
• سلامت قلبی عروقی
• سلامت چشم
• لخته شدن خون
• اختلالات عصبی

این هورمون بر هر قسمت از بدن شما تاثیر می گذارد. از احساسات شما گرفته تا مهارت های حرکتی شما. سروتونین یک تثبیت کننده طبیعی خلق و خوی محسوب می شود. این ماده شیمیایی است که به خوابیدن، غذا خوردن و هضم غذا کمک می کند. این هورمون همچنین به موارد زیر کمک می کند:

• کاهش افسردگی
• اضطراب را کنترل کنید
• التیام زخم ها
• تهوع را تحریک می کند
• حفظ سلامت استخوان

در اینجا نحوه عملکرد این هورمون در عملکردهای مختلف بدن شما آمده است:

حرکات روده

این هورمون در درجه اول در معده و روده بدن یافت می شود. این به کنترل حرکات و عملکرد روده شما کمک می کند.

خلق و خوی

تصور می شود این هورمون در مغز اضطراب، شادی و خلق و خو را تنظیم می کند. سطوح پایین این ماده شیمیایی با افسردگی در ارتباط است و افزایش سطح این هورمون ناشی از دارو باعث برانگیختگی می شود.

حالت تهوع

سروتونین بخشی از دلایل تهوع شما است. تولید این هورمون برای بیرون راندن سریع غذای مضر یا ناراحت کننده در اسهال افزایش می یابد. این ماده شیمیایی همچنین در خون افزایش می یابدکه بخشی از مغز را کنترل می کند که حالت تهوع را کنترل می کند.

خواب

این ماده شیمیایی مسئول تحریک قسمتهایی از مغز است که خواب و بیداری را کنترل می کند. خوابیدن یا بیدار شدن بستگی به این دارد که در چه منطقه ای تحریک شده و از کدام گیرنده این هورمون استفاده می شود.

لخته شدن خون

پلاکت های خون برای ترمیم زخم ها ایت هورمون را آزاد می کنند. این هورمون باعث تنگ شدن عروق کوچک شده و به تشکیل لخته خون کمک می کند.

سلامت استخوان

سروتونین در سلامت استخوان ها نقش دارد. سطح بالای این هورمون در استخوان ها می تواند منجر به پوکی استخوان شود که باعث ضعیف شدن استخوان ها می شود.

عملکرد جنسی

سطوح پایین این هورمون با افزایش میل جنسی همراه است. در حالی که افزایش سطح این هورمون با کاهش میل جنسی همراه است.

ارتباط سروتونین و سلامت روان

سروتونین به طور طبیعی خلق و خوی شما را تنظیم می کند. هنگامی که سطح این هورمون شما طبیعی است، احساس می کنید:

• شادتر
• آرامتر
• متمرکز تر
• کمتر مضطرب
• از نظر عاطفی پایدارتر

یک مطالعه در سال ۲۰۰۷ نشان داد که افراد مبتلا به افسردگی اغلب سطح پایینی از این هورمون را دارند. کمبود هورمون همچنین با اضطراب و بی خوابی ارتباط دارد.

ارتباط سروتونین و افسردگی

دانشمندان نمی دانند چه چیزی باعث افسردگی می شود. اما یک نظریه این است که این اختلال از عدم تعادل انتقال دهنده های عصبی در بدن ناشی می شود.

پزشکان معمولا مهارکننده های بازجذب سروتونین SSRIs را به عنوان داروهای ضد افسردگی تجویز می کنند. فلوکستین یک مثال است.

به طور معمول، بدن پس از انتقال تکانه عصبی، یک انتقال دهنده عصبی را دوباره جذب می کند. SSRI ها بدن را از جذب مجدد این هورمون باز می دارند و باعث می شود سطح بالاتری از این هورمون در گردش باشد.

یک مشکل برای محققان این است که در حالی که می توانند سطح سروتونین را در جریان خون اندازه گیری کنند، نمی توانند سطح آن را در مغز اندازه گیری کنند.

مطالعات روی موش شواهد متناقضی تولید کرده است. برخی معتقدند افزایش سطح سروتونین می تواند به کاهش استرس و افسردگی کمک کند، اما برخی دیگر نشان می دهد که سطح سروتونین هیچ تفاوتی نمی کند.

سروتونین و اختلالات دیگر

به غیر از افسردگی، پزشکان ممکن است داروهای تنظیم کننده سطح سروتونین را برای درمان تعدادی از اختلالات دیگر تجویز کنند:

• اختلال دوقطبی
• اختلال استرس پس از سانحه
• پرخوری عصبی
• اختلال وسواس فکری عملی
• اختلالات هراس
• میگرن

مهارکننده بازجذب سروتونین SSRIs برای درمان افسردگی

مهارکننده بازجذب سروتونین SSRIs با جلوگیری از جذب مجدد انتقال دهنده های عصبی سروتونین، سطح این هورمون را افزایش می دهند. سطح سروتونین در مغز بالا رفته و خلق و خوی فرد بهبود میابد.

SSRI هایی که برای درمان افسردگی تایید شده اند عبارتند از:

• سیتالوپرام
• اسکیتالوپرام
• پروزاک
• پاروکستین
• سرترالین
• ویلازودون

عوارض جانبی مهارکننده بازجذب سروتونین

SSRI ها عوارض جانبی دارند، اما معمولاً با گذشت زمان بهبود می یابند.

آنها عبارتند از:

• تهوع و استفراغ
• بی قراری و آشفتگی
• سوء هاضمه
• اسهال یا یبوست
• کاهش وزن یا کاهش اشتها
• افزایش تعریق
• سرگیجه
• تاری دید
• خواب آلودگی یا بی خوابی
• احساس لرزش
• دهان خشک
• سردرد
• میل جنسی پایین
• اختلال در نعوظ
• افکار خودکشی

در برخی موارد، ممکن است موارد زیر نیز وجود داشته باشد:

• کبودی یا خونریزی به راحتی
• گیجی
• سفتی یا لرزش بدن
• توهم
• مشکل در ادرار کردن
• سندرم سروتونین

به ندرت ، مصرف بیش از حد دارویی که سطح سروتونین را افزایش می دهد یا ترکیبی از دو داروی مزبور می تواند منجر به سندرم سروتونین شود. این یک بیماری بالقوه تهدید کننده زندگی است که ممکن است نیاز به درمان فوری داشته باشد.

محدوده طبیعی سروتونین

به طور کل، محدوده طبیعی سطح سروتونین در خون شما بین ۱۰۱ تا ۲۸۳ نانوگرم در میلی لیتر است. این معیار ممکن است بسته به اندازه گیری ها و نمونه های مورد آزمایش کمی متفاوت باشد. بنابراین در مورد نتایج آزمایش خاص با پزشک خود مشورت کنید.

سطح بالای این هورمون نشانه سندرم کارسینوئید است. شامل تومور در اندامهای زیر است:

• روده کوچک
• ضمیمه
• روده بزرگ
• لوله های برونش

پزشک آزمایش خون را برای اندازه گیری سطح این هورمون در خون شما انجام می دهد تا بیماری را تشخیص داده یا آن را رد کند.

علائم کمبود سروتونین

به گفته موسسه ملی سوء مصرف موادNIDA ، سطح پایین این هورمون می تواند منجر به مشکلات حافظه و خلق و خوی پایین شود. اینها علائم افسردگی هستند. اگرچه دانشمندان ارتباط بین سطح پایین سروتونین و افسردگی را تایید نکرده اند.

وقتی افراد از داروهای تفریحی خاصی مانند اکستازی استفاده می کنند، بدن مقدار زیادی از این هورمون را آزاد می کند. مطالعات حیوانی نشان داده است که این داروها ممکن است به اعصاب حاوی سروتونین آسیب برسانند و با عوارض جانبی طولانی مدت همراه باشند.

درمان کمبود سروتونین

شما می توانید سطح سروتونین خود را از طریق دارو و گزینه های طبیعی افزایش دهید.

بازدارنده بازجذب سروتونینSSRI

سطح پایین سروتونین در مغز ممکن است باعث افسردگی، اضطراب و مشکلات خواب شود. بسیاری از پزشکان یک داروی بازدارنده بازجذب سروتونین SSRI را برای درمان افسردگی تجویز می کنند. آنها رایج ترین نوع داروهای ضد افسردگی هستند.

SSRI ها با مهار بازجذب مواد شیمیایی، سطح سروتونین را در مغز افزایش می دهند، بنابراین مقدار بیشتری از آن فعال باقی می ماند. SSRI ها شامل Prozac و Zoloft و سایر موارد هستند.

هنگام مصرف داروهای سروتونین، نباید بدون مشورت با پزشک از داروهای دیگر استفاده کنید. ترکیب داروها ممکن است شما را در معرض خطر سندرم سروتونین قرار دهد.

راهکار افزایش سطح سروتونین 

برخی از راههای طبیعی به افزایش سروتونین در بدن کمک میکنند. شامل:

• مدیتیشن و یوگا
• درمان اختلال عاطفی فصلی
• انجام ورزش منظم
• مصرف غذاهای حاوی تریپتوفان بالا

موادغذایی سالم

تریپتوفان آمینو اسید است. در غذاها وجود دارد. برخی منابع معتقدند مصرف بیشتر تریپتوفان در رژیم غذایی با خلق مثبت تر مرتبط است. احتمالا به این دلیل که تریپتوفان سطح سروتونین را تقویت می کند.

غذاهایی که حاوی تریپتوفان هستند، عبارتند از:

• بوقلمون
• تخم مرغ
• موز
• پنیر
• محصولات سویا
• ماهی سالمون
• تالبینا، از جو تهیه می شود.

بدن از تریپتوفان برای ایجاد سروتونین استفاده می کند. مقدار تریپتوفان در غذاها ممکن است بسیار کم باشد تا تغییری ایجاد کند.

موز حاوی سروتونین است. اما تنها در صورتی می تواند روحیه فرد را بهبود بخشد که سروتونین موجود در آن به مغز برسد. این اتفاق نمی افتد.

در یک مطالعه، تعدادی از افراد مسن پس از مصرف مکمل های تریپتوفان به مدت ۱۲ هفته، سطح سروتونین را در آزمایش های شناختی بهبود بخشیدند. غذا و مکمل ها تنها راه هایی برای افزایش سطح سروتونین نیستند.

به غیر از SSRI ها، عوامل زیر می توانند سطح سروتونین را افزایش دهند:

قرار گرفتن در معرض نور خورشید

نورخورشید یک درمان مهم برای افسردگی است. رابطه روشنی بین قرار گرفتن در معرض نور روشن و سطح سروتونین نشان می دهد. برای داشتن خواب بهتر یا افزایش روحیه خود ، سعی کنید روزانه در بیرون از ناهار پیاده روی کنید.

ورزش منظم

ورزش منظم می تواند اثرات تقویت کننده خلق و خوی داشته باشد.

رژیم غذایی سالم

تخم مرغ، پنیر، بوقلمون، آجیل، ماهی آزاد، توفو و آناناس غذاهایی هستند که سروتونین را افزایش میدهند.

مدیتیشن و یوگا

مدیتیشن می تواند به کاهش استرس و ارتقای دیدگاه مثبت به زندگی کمک کند ، که می تواند سطح سروتونین را تا حد زیادی افزایش دهد.

باکتری های روده

باکتری های روده از رژیم غذایی سرشار از فیبر برای تغذیه باکتری های سالم روده استفاده کنید. سطح سروتونین از طریق محور روده و مغز بهم مرتبط هستند.

مواد غذایی افزاینده سروتونین

• تخم مرغ
• پنیر
• آناناس
• توفو
• ماهی سالمون
• آجیل
• بوقلمون

سروتونین یک پیام رسان شیمیایی است که اعتقاد بر این است که به عنوان یک تثبیت کننده خلق و خو عمل می کند. گفته می شود که به ایجاد الگوهای خواب سالم و همچنین افزایش روحیه شما کمک می کند. سروتونین بر خلق و خو و رفتار تاثیر دارد.

این ماده شیمیایی با احساس خوب و عمر طولانی مرتبط است. مکمل ها می توانند سطح سروتونین شما را از طریق آمینو اسید تریپتوفان افزایش دهند. سروتونین از تریپتوفان سنتز می شود.

اما برای رویکردی طبیعی تر برای افزایش سطح سروتونین می توانید غذاهایی را که حاوی تریپتوفان هستند مصرف کنید. مشخص است که کاهش تریپتوفان در افرادی که دارای اختلالات خلقی مانند افسردگی و اضطراب هستند دیده می شود.

وقتی از رژیم غذایی کم تریپتوفان پیروی می کنید. سطح سروتونین مغز کاهش می یابد. با این حال، تحقیقات برای تعیین میزان غذاهای حاوی تریپتوفان بر سطح سروتونین در مغز ادامه دارد.

۷ ماده غذایی که به افزایش سطح سروتونین کمک میکند.

 تخم مرغ

پروتئین موجود در تخم مرغ می تواند سطح تریپتوفان خون شما را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.

زرده ها را کنار نگذارید. زرده ها سرشار از تریپتوفان هستند به علاوه:

• تیروزین
• کولین
• بیوتین
• اسیدهای چرب امگا ۳

سایر مواد مغذی که در مزایای سلامتی و خواص آنتی اکسیدانی تخم مرغ نقش دارند.

پنیر

پنیر منبع عالی تریپتوفان است. غذای خوشمزه ای که می توانید تهیه کنید ماست و پنیر است که پنیر چدار را با تخم مرغ و شیر ترکیب می کند. همچنین منابع خوبی از تریپتوفان هستند.

 آناناس

ثابت شده است که آناناس حاوی سروتونین است. توجه داشته باشید که در حالی که برخی دیگر از گیاهان مانند گوجه فرنگی با رسیدن آن سروتونین را افزایش می دهند. در مورد آناناس اینطور نیست.

توفو

محصولات سویا منابع غنی تریپتوفان هستند. تقریبا می توانید توفو را جایگزین تقریبا هرگونه پروتئین کنید. آن منبع عالی تریپتوفان برای گیاهخواران کنید. توفو حاوی کلسیم است.

ماهی قزل آلا

ماهی قزل آلا سرشار از تریپتوفان است. آن را با تخم مرغ و شیر ترکیب کنید یا ماهی قزل آلا دودی درست شود. ماهی قزل آلا دارای مزایای تغذیه ای دیگری مانند کمک به تعادل کلسترول، کاهش فشار خون و منبع خوبی از اسیدهای چرب امگا ۳ است.

آجیل و مغزیجات

مورد علاقه خود را انتخاب کرده و انتخاب کنید، زیرا همه آجیل و دانه ها حاوی تریپتوفان هستند. مطالعات نشان می دهد که خوردن یک مشت آجیل در روز ممکن است خطر مرگ و میر شما را برای سرطان، بیماری های قلبی و مشکلات تنفسی کاهش دهد. آجیل و دانه ها همچنین منابع خوبی از فیبر، ویتامین ها و آنتی اکسیدان ها هستند.

گوشت بوقلمون

گوشت بوقلمون در اصل پر از تریپتوفان است.

سروتونین و رژیم غذایی

پروتئین، آهن، ریبوفلاوین و ویتامین B6 حاوی مقدار زیادی تریپتوفان است. در حالی که غذاهای سرشار از این آمینو اسید به تنهایی این هورمون را افزایش نمی دهند.

کربوهیدرات ها باعث می شوند انسولین بیشتری در بدن ترشح شود که باعث جذب اسید آمینه شده و تریپتوفان را در خون می گذارد. غذاهای حاوی تریپتوفان بالا با کربوهیدرات ها سبب افزایش سروتونین مبشود.

تریپتوفان موجود در غذا باید با اسیدهای آمینه دیگر رقابت کند تا جذب مغز شود. بنابراین بعید است که تاثیر زیادی بر سطح هورمون شما داشته باشد. این با مکمل های تریپتوفان که حاوی تریپتوفان خالص هستند و بر سطح هورمون تاثیر دارند، متفاوت است.

غذاهای ذکر شده در بالا حاوی مقادیر زیادی تریپتوفان هستند.

بهترین شانس شما برای دستیابی به افزایش این هورمون بدون استفاده از مکمل ها این است که آنها را به صورت مکرر و با یک وعده کربوهیدرات سالم مانند موارد زیر مصرف کنید:

• برنج
• بلغور جو دوسر
• نان سبوس دار

تفاوت دوپامین و سروتونین 

دوپامین و سروتونین هر دو انتقال دهنده عصبی هستند. انتقال دهنده های عصبی پیام رسان های شیمیایی هستند که توسط سیستم عصبی مورد استفاده قرار می گیرند و عملکردها و فرایندهای بیشماری را در بدن شما تنظیم می کنند، از خواب گرفته تا متابولیسم. تفاوت های دوپامین و سروتونین را در مورد افسردگی، هضم ، خواب و موارد دیگر بیان می کنیم.

افسردگی

اختلال در عملکرد سیستم دوپامین با علائم خاصی از افسردگی مانند انگیزه پایین ارتباط دارد. سروتونین در نحوه پردازش احساسات شما نقش دارد و می تواند بر روحیه کلی شما تاثیر بگذارد.

شرایط روانی

ارتباط نزدیکی بین دوپامین و نحوه لذت بردن شما وجود دارد. اختلال در عملکرد سیستم دوپامین نیز ممکن است به اختلال دوقطبی و اسکیزوفرنی کمک کند. سروتونین تاثیرات زیادی بر خلق و خوی دارد.

هضم غذا

در حالی که دوپامین و سروتونین در روده شما یافت می شود. سروتونین نقش بسیار مهمی در هضم غذا دارد. این به تحریک انقباضات در روده شما کمک می کند که غذا را از طریق روده شما حرکت می دهد.

خواب

دوپامین و سروتونین در چرخه خواب و بیداری شما نقش دارند. دوپامین می تواند نوراپی نفرین را مهار کرده و باعث شود که شما هوشیارتر باشید. سروتونین در بیداری، شروع خواب و جلوگیری از خواب REM نقش دارد.

خلاصه ای از تفاوت سروتونین و دوپامین

اگرچه دوپامین و سروتونین ارتباط مثبت دارند. زیرا سروتونین خلق و خو را تثبیت می کند و دوپامین به پاداش ها سیگنال می دهد ، اما عملکردهای متمایز دیگری نیز در بدن دارند.

عملکردهای اصلی آنها کاملا متفاوت است. دوپامین احساس لذت می آورد و باعث افزایش شادی می شود، در حالی که سروتونین بیشتر تثبیت کننده است تا تقویت کننده.

سروتونین	دوپامین
در تنظیم خلق و خو نقش دارد. نقش مهمی در خواب دارد. هضم سالم را ترویج می کند. به لخته شدن خون کمک می کند. رفتارهای تکانشی را مهار می کند.	به شما اجازه می دهد احساس لذت ، رضایت و انگیزه کنید. به هماهنگی کمک می کند. در حافظه کوتاه مدت نقش دارد. رفتارهای تکانشی را تقویت می کند.

دوپامین و سروتونین دو انتقال دهنده عصبی هستند که نقش مهمی در مغز و روده شما ایفا می کنند. عدم تعادل در سطوح هریک از آنها می تواند بر سلامت روان ، هضم و چرخه خواب شما تاثیر بگذارد. در حالی که هر دو بر بسیاری از قسمت های یکسان از سلامت شما تاثیر می گذارد. این انتقال دهنده های عصبی این کار را به روش های متمایزی انجام می دهند که متخصصان هنوز سعی در درک آن دارند.

سندرم سروتونین

داروهایی که باعث افزایش سطح این هورمون در بدن شما می شوند. می توانند منجر به سندرم شوند. این سندرم معمولا پس از شروع مصرف داروی جدید یا افزایش دوز داروی موجود ایجاد می شود.

هیچ آزمایشی وجود ندارد که بتواند سندرم را تشخیص دهد. در عوض، پزشک معاینه فیزیکی انجام می دهد تا مشخص شود آیا شما آن را دارید یا خیر.

در صورت مصرف داروهایی که این هورمون را مسدود می کنند یا جایگزین دارویی می شوند که در وهله اول ایجاد می شود، علائم سندرم طی یک روز ناپدید می شوند. سندرم در صورت عدم درمان می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

علائم سندرم سروتونین

علائم سندرم معمولا در عرض چند ساعت پس از مصرف داروی جدید یا افزایش دوز دارو ظاهر می شود.

علائم سندرم عبارتند از:

• تحریک یا بیقراری
• گیجی
• ضربان قلب سریع و فشار خون بالا
• مردمک های متسع شده
• از دست دادن هماهنگی عضلات یا سفت شدن ماهیچه
• سفتی عضلات
• تعریق شدید
• لرزیدن
• اسهال
• سردرد

علائم شدید می تواند شامل موارد زیر باشد:

• گرفتگی عضلات
• از دست دادن چابکی عضلات
• سفتی عضلات
• تب شدید
• ضربان قلب سریع
• فشار خون بالا
• ضربان قلب نامنظم
• تشنج

سندرم شدید می تواند زندگی را تهدید کند. شامل:

• تب شدید
• تشنج
• ضربان قلب نامنظم
• بیهوشی

علل سندرم سروتونین

تجمع بیش از حد سروتونین در بدن شما علائم سندرم را ایجاد می کند. در شرایط عادی، سلول های عصبی مغز و نخاع این هورمون تولید می کنند که به تنظیم توجه ، رفتار و دمای بدن شما کمک می کند.

سایر سلول های عصبی بدن شما، عمدتا در روده، این هورمون را تولید می کنند. این هورمون در تنظیم فرآیند گوارش، جریان خون و تنفس نقش دارد.

اگرچه ممکن است مصرف تنها یک دارو که سطح سروتونین را افزایش می دهد. باعث ایجاد سندرم سروتونین در افراد مستعد شود. اما این حالت بیشتر زمانی ایجاد می شود که برخی داروهای خاص را با هم ترکیب کنید.

به عنوان مثال، اگر از داروهای ضد افسردگی با داروهای میگرن استفاده کنید، ممکن است سندرم ایجاد شود. علت دیگر سندرم مصرف بیش از حد عمدی داروهای ضد افسردگی است.

تعدادی از داروهای بدون نسخه ممکن است با سندرم، به ویژه داروهای ضدافسردگی همراه باشند. داروهای غیرقانونی و مکمل های غذایی نیز ممکن است با این بیماری مرتبط باشند.

دارو و مکمل در سندرم 

داروها و مکمل هایی که می توانند به طور بالقوه باعث ایجاد سندرم این هورمون میشوند عبارتند از:

مهارکننده های بازجذب بازجذب سروتونینSSRIs : داروهای ضد افسردگی، فلوکستین، فلووکسامین ، پاروکستین و سرترالین.

مهارکننده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرینSNRIs : داروهای ضد افسردگی مانند دولوکستین و ونلافاکسین.

بوپروپیون یک داروی ضد افسردگی و اعتیاد به دخانیات.

داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای، مانند آمی تریپتیلین و نورتریپتیلین

مهار کننده های مونوآمین اکسیدازMAOIs : داروهای ضدافسردگی مانند ایزوکربوکسازید و فنلزین.

داروهای ضد میگرن، مانند کاربامازپین، والپروئیک اسیدو تریپتان ها، که شامل آلموتریپتان ، ناراتریپتان و سوماتریپتان است.

داروهای ضد درد مانند داروهای ضد درد شبه افیونی شامل کدئین، اکسی کدون و ترامادول.

داروهای غیرقانونی شامل LSD، اکستازی، کوکائین و آمفتامین

مکمل های گیاهی، از جمله مخمر سنت جان، جینسینگ و جوز هندی

داروهای ضد سرفه و سرماخوردگی حاوی دکسترومتورفان.

داروهای ضد تهوع مانند گرانیسترون.

ریتوناویر، داروی ضد رتروویروسی است که برای درمان HIV استفاده می شود

عوامل خطر سندرم سروتونین

برخی از افراد نسبت به دیگران مستعد ابتلا به داروها و مکمل هایی هستند که باعث ایجاد سندرم می شوند، اما این عارضه در هر فردی ممکن است رخ دهد.

شما در معرض خطر سندرم این هورمون هستید اگر:

• به تازگی شروع به مصرف یا افزایش دوز دارویی کرده اید. باعث افزایش سطح این هورمون می شود.
• بیش از یک داروی معروف به افزایش سطح این هورمون مصرف می کنید.
• از مکمل های گیاهی که باعث افزایش سطح این هورمون می شوند استفاده می کنید.
• از داروهای غیرقانونی استفاده می کنید که باعث افزایش سطح این هورمون می شود.

عوارض سندرم سروتونین

هنگامی که سطح این هورمون به حالت عادی برمی گردد، سندرم این هورمون به طور کلی مشکلی ایجاد نمی کند. در صورت عدم درمان، سندرم شدید می تواند منجر به بیهوشی و مرگ شود.

جلوگیری سندرم سروتونین

مصرف بیش از یک داروی مرتبط با این هورمون یا افزایش دوز داروهای مرتبط با این هورمون، خطر ابتلا به سندرم این هورمون را افزایش می دهد. اگر شما یا یکی از اعضای خانواده بعد از مصرف دارو علائم را تجربه کردید، حتما با پزشک خود مشورت کنید.

همچنین در مورد خطرات احتمالی با پزشک خود مشورت کنید. مصرف چنین داروهایی را به تنهایی متوقف نکنید. اگر پزشک شما داروی جدیدی تجویز کرده است. مطمئن شوید که از سایر داروهای دیگری که مصرف می کنید مطلع است، به خصوص اگر از بیش از یک پزشک نسخه دریافت کرده اید.

زمان مراجعه به پزشک

اگر مشکوک هستید که ممکن است پس از شروع یک داروی جدید یا افزایش دوز دارویی که قبلا مصرف می کنی ، دچار سندرم این هورمون شده باشید، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید یا به اورژانس بروید. در صورت بروز علائم شدید یا بدتر شدن سریع به دنبال درمان فوری باشید.

تشخیص سندرم سروتونین

هیچ آزمایشی نمی تواند تشخیص سندرم سروتونین را تایید کند. پزشک با رد سایر احتمالات، این بیماری را تشخیص می دهد. برای اطمینان از اینکه علائم شما ناشی از سندرم این هورمون است و نه علت دیگری، پزشک شما ممکن است از آزمایشاتی برای موارد زیر استفاده کند:

• میزان داروهای مورد استفاده خود را اندازه گیری کنید.
• علائم عفونت را بررسی کنید.
• عملکردهای بدن را که ممکن است تحت تاثیر سندرم این هورمون قرار گیرند، بررسی کنید.

پزشک ممکن است آزمایشات دیگری را برای رد سایر علل علائم شما تجویز کند. شامل:

• آزمایش خون و ادرار
• اشعه ایکس قفسه سینه
• سی تی اسکن
• ضربه نخاعی

درمان سندرم سروتونین

درمان سندرم سروتونین بستگی به شدت علائم شما دارد. اگر علائم شما جزئی هستند، مراجعه به پزشک و قطع مصرف دارو باعث ایجاد مشکل می شود.

اگر علائمی دارید که به پزشک مربوط می شود، ممکن است لازم باشد به بیمارستان بروید. ممکن است پزشک شما را مجبور کند چندین ساعت در بیمارستان بمانید تا مطمئن شوید علائم شما در حال بهبود است.

اگر سندرم شدید این هورمون را دارید، به درمان در بیمارستان احتیاج دارید.

بسته به علائم شما  ممکن است درمانهای زیر را دریافت کنید:

شل کننده های عضلانی

بنزودیازپین ها مانند دیازپام (والیوم ، دیاستات) یا لورازپام (آتیوان) می توانند به کنترل آشفتگی، تشنج و سفتی عضلات کمک کنند.

مسدود کننده تولید سروتونین

اگر درمانهای دیگر موثر نباشند. داروهایی مانند سیپرو هپتادین می توانند با جلوگیری از تولید این هورمون کمک کنند.

اکسیژن و مایعات داخل وریدی

تنفس اکسیژن از طریق ماسک به حفظ سطح طبیعی اکسیژن در خون شما کمک می کند و مایعات داخل وریدی برای درمان کم آبی و تب استفاده می شود.

کنترل ضربان قلب و فشار خون

کنترل ضربان قلب و فشار خون ممکن است توسط اسمولول یا نیتروپروساید برای کاهش ضربان قلب بالا یا فشار خون بالا باشد. اگر فشار خون شما بسیار پایین است. پزشک ممکن است به شما فنیل افرین یا اپی نفرین بدهد.

کلام آخر

سروتونین بر هر قسمت از بدن شما تاثیر می گذارد. این مسئول بسیاری از وظایف مهمی است که ما را در طول روز انجام می دهد. اگر سطح شما در تعادل نباشد، می تواند بر سلامت روحی، جسمی و احساسی شما تاثیر بگذارد. گاهی اوقات، عدم تعادل این هورمون می تواند به معنای جدی تر باشد. مهم است که به بدن خود توجه کنید و در مورد هر گونه نگرانی با پزشک خود صحبت کنید.