صورت فلکی شکارچی یا جبار چگونه است و چند ستاره دارد؟

صورت فلکی شکارچی از درخشان ترین صورت های فلکی به حساب آمده است. در حالی که این صورت فلکی در اساطیر یونانی به نام شکارچی نامگذاری شده است، اما به نام جبار نیز شناخته می شود.

جبار که در خط استوای سماوی قرار دارد، یکی از برجسته ترین، قابل تشخیص ترین و درخشان ترین صورت های فلکی در آسمان است. صورت فلکی شکارچی در سراسر جهان قابل مشاهده است و شاید در بین تمام صورت‌های فلکی ساده‌ترین تشخیص را دارا باشد.

شب های سرد زمستان در کویر و تاریکی آسمان بهترین انتخاب برای رصد ستارگان و این صورت فلکی شگفت انگیز و درخشان است.

اگر به علم نجوم و آشنایی با ستارگان علاقه دارید با نشریه علمی جهان شیمی فیزیک همراه باشید تا با این صورت فلکی بیشتر آشنا شوید.

صورت فلکی چیست؟

صورت فلکی یک الگوی شناخته شده از ستارگان در آسمان شب است. در حقیقت این صورت های فلکی گروهبندی خاصی از ستارگان هستند. که از گذشته تا کنون به تدریج کشف شده اند و سن مختلفی دارند.

از قدیم الایام گروه‌های ستاره‌ای معروف به صورت‌های فلکی، گروه‌های کوچکتر (بخش‌هایی از صورت‌های فلکی) به نام ستاره‌ ها و همچنین ستارگان منفرد نام‌هایی را دریافت کرده‌اند که به برخی از پدیده‌های هواشناسی یا نماد باورهای مذهبی یا اسطوره‌ای دلالت دارند.

۸۸ صورت فلکی بطور رسمی شناخته و کشف شده اند.

صورت فلکی شکارچی

صورت فلکی شکارچی بیست و ششمین صورت فلکی از نظر اندازه است که مساحتی برابر با ۵۹۴ درجه مربع را اشغال می کند. یکی از ۱۵ صورت فلکی استوایی است. در ربع اول نیمکره شمالی (NQ1) قرار دارد و در عرض های جغرافیایی بین ۸۵+ تا ۷۵- درجه قابل مشاهده است. معراج راست آن ۵ ساعت و انحراف آن ۵ درجه است.

صورت های فلکی همسایه عبارتند از: اریدانوس، جوزا، لپوس، مونوسروس و ثور.

سن صورت فلکی شکارچی

اولین تاریخ شناخته شده صورت فلکی شکارچی به ۳۸۰۰۰ سال قبل بازمی گردد.

شکارچی در یک کنده کاری از عاج اوریگناسین ماقبل تاریخ ثبت شده است. این کنده کاری در غاری در دره آخ در آلمان غربی در سال ۱۹۷۹ کشف شد.

سوابق ستاره‌های بابلی که در حدود ۱۲۰۰ سال قبل از میلاد در اواخر عصر برنز ایجاد شده‌اند، منشأ جبار را به عنوان یک شکارچی در آسمان نشان می‌دهند.

در مصر باستان، حدود ۳۱۰۰ سال قبل از میلاد، ستاره شناسان صورت فلکی را به عنوان خدای ساح یا ساهو شناسایی کردند که توسط عالم اموات بلعیده شد.

از نظر علمی، این صورت فلکی دارای اجرامی است که میلیون ها سال قدمت دارند.

شکل صورت فلکی شکارچی

صورت فلکی شکارچی یک شکارچی جسور بزرگ است که در آسمان ایستاده و دستش را بالا آورده و آماده است تا هر موجودی را که به او نزدیک شود بکشد!

در نیمکره شمالی، شکارچی عمودی و در نیمکره جنوبی، شکارچی وارونه می ایستد.

• از کمربند او شمشیر آویزان شده است. شمشیر به راحتی دیده می شود زیرا حاوی سحابی درخشان شکارچی است که مانند یک نقطه متراکم و درخشان در آسمان به نظر می رسد.
• ستاره درخشان Betelgeuse شانه چپ جبار را نشان می دهد. به سمت بالا حرکت کنید و تصور کنید که او یک چماق بزرگ در دست دارد.
• در مقابل Betelgeuse ستاره درخشانی قرار دارد که به بلاتریکس معروف است.این ستاره شانه بازوی راست او را نشان می دهد که به سمت بیرون کشیده شده است.
• در دست راستش سپر گرفته است. برخی از فرهنگ های باستانی آن را به عنوان پوست حیوان یا یک شیر کشته می دیدند انتخاب با شماست که آن را چگونه میبینید!
• پای راست شکارچی بلند شده و ستاره درخشان ریگل پشت پای او را مشخص می کند.
• هنگامی که کمربند را پیدا کردید شکارچی زنده می شود.

• 

پیدا کردن صورت فلکی شکارچی در آسمان

صورت فلکی شکارچی به وضوح در آسمان شب قابل مشاهده است. این صورت فلکی در شب در اکثر نقاط کره زمین در طول ماه های زمستان از ۱۰ آبان (نوامبر) تا ۱۲ بهمن (فوریه) در نیمکره شمالی قابل مشاهده است.

در طول ماه های تابستان، در ساعات روشنایی روز در آسمان است، زمانی که خورشید دیدن را غیرممکن می کند. اگر شما جبار را از نیمکره جنوبی مشاهده می کنید، این فصل ها برعکس می شوند.

تغییر مکان با گذشت زمان

مانند همه ستارگان، ستارگان شکارچی با گذشت هر روز چهار دقیقه زودتر یا با گذشت هر ماه حدود دو ساعت زودتر طلوع می کنند. اگر اوریون را در شرق در ساعت ۹ شب می بینید، امشب از حدود ساعت ۷ بعد از ظهر در همان مکان به دنبال آن در آسمان باشید.

این تغییر در موقعیت صورت فلکی شکارچی به دلیل حرکت زمین در مدار به دور خورشید است. همانطور که به دور خورشید حرکت می کنیم، دیدگاه ما نسبت به ستارگان اطرافمان تغییر می کند. در همان ساعت روزانه، همه ستارگان نیمه شرقی آسمان کمی بالاتر می روند، در حالی که تمام ستارگان نیمه غربی آسمان کمی نزدیکتر به افق غربی فرو می روند.

کمربند صورت فلکی شکارچی

شما احتمالا کمربند جبار را دیده اید حتی اگر چیزی در مورد نجوم نمی دانید.

کمربند جبار در استوای یعنی مانند دایره ای خیالی در اطراف آسمان که مستقیماً بالای استوای زمین قرار دارد. جبار از شرق طلوع می کند و در غرب غروب می کند و از نیمه شب، بین غروب خورشید و نیمه شب شروع می شود.

کمربند جبار را به راحتی می توان یافت زیرا درخشان است و بر اساس چشم انداز زمینی ما به نظر می رسد. در واقع، ستارگان و منظومه‌های ستاره‌ای که کمربند شکارچی را تشکیل می‌دهند، سال‌های نوری از هم فاصله دارند و از ما بسیار دور هستند. این فاصله بین ۱۲۰۰ تا ۲۰۰۰ سال نوری از ماست.

برای تشخیص آن، به دنبال شکل ساعت شنی و سه ستاره ای باشید که قسمت باریک ساعت شنی را تشکیل می دهند. در اواخر نوامبر، جبار به نظر می رسد که به پهلو خوابیده است، با سه ستاره کمربند که به سمت بالا در نیمکره شمالی هستند.

سه ستاره درخشان وجود دارد که می توانید با استفاده از آن ها به عنوان راهنما، کمربند شکارچی را پیدا کنید.

ستارگان کمربند شکارچی

صورت فلکی شکارچی شامل دو تا از ده ستاره درخشان آسمان یعنی ریگل (بتا شکارچی) و بتلژوز (آلفا شکارچی)، تعدادی سحابی معروف مانند سحابی شکارچی (مسیه ۴۲)، سحابی دی مایران (مسیه ۴۳) و سر اسب است.

صورت فلکی شکارچی شامل ۱۰ ستاره با نام رسمی است. نام ستارگان تایید شده توسط اتحادیه بین المللی نجوم (IAU) Alnilam، Alnitak، Bellatrix، Betelgeuse، Hatysa، Meissa، Mintaka، Rigel، Saiph و Tabit است.

ستاره سیریوس

ابتدا می توانید از کمربند جبار برای یافتن سیریوس، درخشان ترین ستاره آسمان استفاده کنید. سیریوس تنها ۸.۶ سال نوری از زمین فاصله دارد و در صورت فلکی سگ بزرگ قرار دارد و به همین دلیل است که گاهی اوقات آن را “ستاره سگ” می نامند.

برای پیدا کردن آن با استفاده از کمربند شکارچی، سمت راست ترین ستاره را در کمربند شکارچی (مینتاکا) بیابید و ستاره را به سمت شرق دنبال کنید. از کمربند جبار با کشیدن یک خط مستقیم ادامه دهید تا به یک ستاره درخشان برسید – آن سیروس است.

ستاره آلدباران

یکی دیگر از ستاره های قابل توجهی که می توانید با استفاده از کمربند شکارچی بیابید، Aldebaran، یک ستاره غول قرمز واقع در صورت فلکی ثور است. برای شناسایی آلدباران، کمربند جبار را در جهت مخالف (از شرق به غرب) با نحوه شناسایی سیریوس دنبال کنید. Aldebaran دارای رنگ مایل به قرمز است که به شما کمک می کند بدانید به ستاره مناسب نگاه می کنید.

ستاره آلفا و بتا

شما می توانید از کمربند شکارچی برای شناسایی دو ستاره درخشان دیگر در صورت فلکی شکارچی استفاده کنید: Betelgeuse و Rigel.

Betelgeuse ستاره قرمز رنگ دیگر معمولا هشتمین ستاره درخشان در آسمان شب است. این ستاره نیز یک ستاره متغیر است، بنابراین گاهی اوقات کم نور می شود و آن نقطه را در لیست از دست می دهد.

همچنین این تنها ستاره در آسمان است که به اندازه کافی بزرگ و به اندازه کافی نزدیک است که به عنوان یک دیسک در تلسکوپ فضایی هابل تصویربرداری شده است. رصدگران با چشم تیزبین باید بتوانند تفاوت رنگ بین Betelgeuse و سایر ستاره های شکارچی را ببینند.

 

در حالی که ریگل یک ابرغول آبی است و در رده درخشان ترین ستاره ها در آسمان یعنی ششمین ستاره درخشان قرار دارد. برای پیدا کردن هر کدام، به سمت شمال کمربند جبار بگردید تا بتل ژوز را ببینید و به همان اندازه به سمت جنوب برای پیدا کردن ریگل نگاه کنید.

سایر ستارگان شکارچی

ستارگان دیگر این صورت فلکی عبارتند از هاتسیا، که نوک شمشیر جبار را که از کمربند آویزان است، و میسا، که سر جبار را تشکیل می دهد، ایجاد می کند. سایف به عنوان زانوی راست جبار عمل می کند. ریگل، درخشان‌ترین ستاره جبار، زانوی چپ شکارچی را تشکیل می‌دهد

به استثنای یک ستاره (Betelgeuse)، همه ستارگان اصلی شکارچی، غول‌های آبی جوان یا ابرغول‌های درخشان هستند که از بلاتریکس (۲۴۳ سال نوری) تا النیلام (۱۳۵۹ سال نوری) متغیر هستند. سحابی شکارچی از هر ستاره چشم غیرمسلح دورتر است و در فاصله ۱۶۰۰ سال نوری قرار دارد. یک سال نوری مسافتی است که نور در یک سال طی می کند، حدود ۱۰ تریلیون کیلومتر.

سحابی شکارچی

تشکیل غبار، هیدروژن، هلیوم و دیگر گازهای یونیزه شده به جای ستاره را سحابی می گویند. سحابی به عنوان قسمت میانی در شمشیر جبار است که از کمربند شکارچی آویزان شده است. سحابی سر اسب نیز در همین نزدیکی است.

احتمالات سیاره فراخورشیدی

صورت فلکی شکارچی همچنین ثابت کرده است که یک شکارگاه حاصلخیز برای سیارات فراخورشیدی یا سیارات فراخورشیدی، سیارات فراتر از منظومه شمسی است. در اینجا تعدادی از سیارات که در محدوده جبار در آسمان قرار دارند، کشف شده اند:

ستاره CVSO 30

ستاره CVSO 30 در فاصله ۱۲۰۰ سال نوری از ما قرار دارد و احتمالا میزبان چند سیاره بالقوه است.

در سال ۲۰۱۲، تلسکوپ بسیار بزرگ در شیلی توانست مستقیماً از سیاره فراخورشیدی احتمالی CVSO 30c تصویربرداری کند. با توجه به اینکه CVSO 30 تقریباً ۲۸۰ برابر دورتر از زمین تا نزدیکترین منظومه ستاره ای (آلفا قنطورس) قرار دارد این تصویربرداری یک شاهکار باورنکردنی است.

CVSO 30c (اگر وجود داشته باشد) یک غول گازی است که در فاصله ۶۶۰ واحد نجومی (فاصله زمین و خورشید) به دور ستاره خود می چرخد ​​و هر ۲۷۰۰۰ سال یک بار به دور ستاره خود می چرخد. سیاره نامزد دیگر غول گازی CVSO 30b است که در مقابل بسیار نزدیک است – فقط ۰.۰۰۸ واحد نجومی از ستاره خود.

ستاره PTFO8-8695b

PTFO8-8695b یک سیاره فراخورشیدی بالقوه به اندازه مشتری، حدود ۱۱۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و اگر وجود داشته باشد آنقدر به ستاره خود نزدیک است که لایه های بیرونی آن از بقیه سیاره جدا می شود. به گفته اخترشناسان، منظومه این ستاره انتشار هیدروژن با انرژی بالا را نشان داد که با فعالیت یا ویژگی های ستاره ای قابل توضیح نیست.

سایر ستاره ها

چند سیاره احتمالی دیگر نیز در جبار وجود دارد، اگرچه ممکن است وجود آنها با مشاهدات بیشتر ثابت یا رد شود. اینها عبارتند از:

HD 38529 b و HD 38529 c: دو غول گازی که در یک منظومه با یک دیسک زباله عظیم در حال گردش هستند.

HD 38858 b: یک غول گازی که در منطقه قابل سکونت ستاره خود می چرخد.

HD 37605 b: غول گازی که به ستاره مادرش بسیار نزدیک است و دور آن می چرخد.

اسطوره شناسی صورت فلکی شکارچی

در اساطیر یونان شکارچی اوریون خوش تیپ ترین مرد بود. او پسر خدای دریا پوزیدون و اوریال دختر پادشاه مینوس کرت بود. در ادیسه هومر، شکارچی به عنوان قد بسیار بلند و مسلح به چوب برنزی نشکن توصیف شده است.

صورت فلکی شکارچی ریشه در اساطیر سومری، به ویژه در اسطوره گیلگمش دارد. سومریان آن را با داستان جنگ قهرمان خود با گاو نر بهشت که توسط ثور نشان داده شده است مرتبط می دانند. آنها Orion را (URU AN-NA) به معنای نور بهشت نامیدند. نام آنها برای صورت فلکی ثور (GUD AN-NA) یا گاو نر بهشت بود.

نسخه‌های مختلفی از اسطوره شکارچی وجود دارد، که در ادامه به برخی از این داستان ها و افسانه ها اشاره می کنیم.

شکارچی در تعقیب هفت خواهر

در یک افسانه، اوریون عاشق پلیادها، هفت خواهر و دختران اطلس و پلیونه شد. او شروع به تعقیب آنها کرد و زئوس آنها را جمع کرد و در آسمان قرار داد. Pleiades توسط خوشه ستاره ای معروف به همین نام که در صورت فلکی ثور قرار دارد نشان داده می شود. اوریون را هنوز می توان در شب در حال تعقیب این هفت خواهر افسانه ای در سراسر آسمان دید.

شکارچی کور

در داستانی دیگر، اوریون عاشق Merope، دختر زیبای پادشاه اونوپیون شد.یک شب، او سعی کرد خودش را به او تحمیل کند. پادشاه، خشمگین، چشمان جبار را بیرون آورد و او را از سرزمینش، جزیره خیوس، بیرون کرد.

هفائستوس برای شکارچی نابینا و سرگردان متأسف شد و به یکی از دستیارانش پیشنهاد داد تا شکارچی را راهنمایی کند و مانند چشمان او عمل کند. جبار در نهایت با پیشگویی روبرو شد که به او گفت اگر به سمت طلوع خورشید به شرق برود، بینایی او باز می گردد. جبار این کار را کرد و چشمانش به طور معجزه آسایی شفا یافت.

شکارچی در جستجوی گاو نر

جبار اغلب به عنوان در برابر اتهام گاو نر نشان داده می شود، اما هیچ افسانه ای در اساطیر یونان وجود ندارد که چنین داستانی را بیان کند.

بطلمیوس منجم یونانی هنگام توصیف این صورت فلکی، قهرمان را با چماق و پوست شیر ​​توصیف می کند که هر دو معمولاً با هراکلس مرتبط هستند، اما هیچ مدرکی در کتاب های اساطیری مبنی بر رابطه مستقیم بین صورت فلکی و هراکلس وجود ندارد.

با این حال، از آنجایی که هراکلس، معروف‌ترین قهرمان یونانی، توسط صورت فلکی هرکول بسیار کمتر قابل مشاهده است، و از آنجایی که یکی از وظایف او گرفتن گاو نر کرتی بود، حداقل نشانه‌هایی از ارتباط احتمالی بین این دو وجود دارد.

شکارچی و عقرب

بیشتر افسانه‌ها درباره پایان جبار شامل یک عقرب است، اما داستان‌ها از اسطوره‌نویسی به اسطوره‌نویس دیگر متفاوت است.

در یک داستان، جبار به الهه آرتمیس و مادرش لتو مباهات می کرد که می تواند هر جانوری را در زمین شکست دهد. الهه زمین صدای او را شنید و عقربی فرستاد که غول را نیش زد.

در داستانی دیگر، او سعی کرد خود را به آرتمیس زور بزند و او بود که عقرب را فرستاد. در روایتی دیگر، جبار هنگام تلاش برای نجات لتو از شر عقرب نیش خورد. تمام افسانه‌های مرگ شکارچی نتیجه یکسانی دارند: شکارچی و عقرب در دو طرف آسمان قرار گرفتند، به طوری که وقتی صورت فلکی عقرب در آسمان طلوع کرد، شکارچی در زیر افق در غرب غروب کرد و از عقرب فرار کرد.

سخن پایانی

در انتها باید بدانید که صورت های فلکی واقعی نیستند!
صورت های فلکی اشکال کاملاً خیالی ای هستند که شاعران، کشاورزان و ستاره شناسان در طول ۶۰۰۰ سال گذشته (و احتمالاً حتی بیشتر!) ساخته اند. هدف واقعی صورت های فلکی این است که به ما کمک کنند تا ستارگان را بهتر و بیشتر بشناسیم و آن ها را به راحتی تشخیص دهیم.

در یک شب واقعا تاریک، شما می توانید حدود ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ ستاره را ببینید. آنها به عنوان یادگاری یا کمک حافظه استفاده می شوند.

به عنوان مثال، اگر سه ستاره درخشان را پشت سر هم در عصر زمستان ببینید، ممکن است متوجه شوید، “اوه! این بخشی از جبار است!” ناگهان، بقیه صورت فلکی در جای خود قرار می گیرد و می توانید اعلام کنید: “در شانه چپ جبار Betelgeuse وجود دارد و ریگل پای او است.” و هنگامی که شکارچی را بشناسید، می توانید به یاد بیاورید که سگ های شکار اوریون همیشه در این نزدیکی هستند.