Fa_flag   En_flag
company1
company2
company3
company0
عمومیغذایی و دارویی

آلودگی ماهی سالمون به جیوه

سالمون (salmon) یکی از ماهیهای پرچرب و مغذی است که رنگ گوشت آن به دلیل نارنجی بودن از سایر ماهی ها متمایز است. سالمون حاوی ریز مغذی‌هایی چون ید، کلسیم، فسفر، سلنیوم، آهن، سدیم، پتاسیم و ویتامین‌های  B12، A و D  است که برای سلامتی بسیار مفید هستند.

این ماهی به صورت وارداتی در بسته های وکیوم و به صورت منجمد از کشورهایی مانند نروژ و نیوزیلند وارد ایران می شود و به دلیل داشتن رنگدانه های کارتنوئیدی خواص آنتی اکسیدانی بالایی دارد. با تمام خواص فوق این سوال مطرح می شود که آیا گوشت این ماهی نیز مثل سایر آبزیان به جیوه آلوده است؟ برای رسیدن به پاسخ این سوال با ما در نشریه جهان شیمی فیزیک همراه باشید.

حقایقی در مورد آلودگی ماهی سالمون به جیوه

اگر به طور مرتب ماهی مصرف می کنید  احتمالاً از تاثیرات احتمالی جیوه بر سلامتی آگاه هستید. به طور معمول ، ماهی سالمون به صورت پرورشی یا وحشی در دسترس است. با انتخاب های موجود ، ممکن است فکر کنید که آیا بین دو منبع از نظر میزان جیوه تفاوتی وجود دارد یا خیر.

در ابتدا باید بدانید که جیوه به طور طبیعی در محیط زیست وجود دارد. براساس بررسی زمین شناسی ایالات متحده ، آتشفشان ها و رسوبات زمین شناسی ممکن است حاوی جیوه طبیعی باشند. منابع انسانی آلودگی جیوه شامل تولید گازهای گلخانه ای حاصل از صنایع است.

این گازها سرانجام به سطح زمین رسیده و خاک ها  و آبهای سطحی را آلوده می کند. هنگامی که جیوه به منابع آبی مانند آب های میزبان سالمون وحشی وارد می شود ، باکتری ها یک واکنش شیمیایی را شروع می کنند که جیوه را به شکل سمی آن یعنی متیل جیوه تبدیل می کند. این شکل از جیوه در سالمون و همه ماهی ها نگرانی هایی برای سلامتی ایجاد کرده است.

جالب است بدانید:

شایان ذکر است که موقعیت جغرافیایی نقش مهمی در محتوای جیوه ماهی سالمون  وحشی و پرورشی ایفا می کند. مطالعه سال ۲۰۰۴ ، نشان داد سالمون پرورش یافته در اروپا حاوی مقدار بیشتری جیوه است. آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده یا EPA اطلاعاتی در مورد خطرات احتمالی مصرف ماهی سالمون وحشی از مناطق خاص ذکر کرده است که ممکن است ناشی از غلظت بالای آلاینده های صنعتی و همچنین عوامل زمین شناسی باشد.

بنابراین هنگام خرید ماهی یا خوردن غذا در رستوران مهم است که منبع ماهی را بدانید. مطالعه ای که در سال ۲۰۰۴ در ژورنال  Science منتشر شد نشان داد که ماهی سالمون پرورشی سطح آلودگی بالاتری نسبت به همتایان وحشی خود دارد. این مطالعه تا آنجا پیش رفت که نشان داد خطرات این ماهی برای سلامتی ممکن است از مزایای خوردن ماهی بیشتر باشد.

آلودگی ماهی سالمون به جیوه در چه حدی است؟
آلودگی ماهی سالمون به جیوه در چه حدی است؟

فواید مصرف ماهی سالمون

سالمون وحشی منبع عالی اسیدهای چرب امگا ۳ است. براساس ژورنال انجمن پزشکی آمریکا ، اسیدهای چرب امگا ۳ می توانند فشار خون شما را کاهش داده و خطر ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش دهد. با این حال ، اگر باردار یا شیرده هستید  باید مصرف سالمون وحشی خود را کنترل کنید. زیرا متیل جیوه موجود در ماهی وحشی می تواند در بافت های بدن شما جمع شود و  بر سیستم مغزی و عصبی در حال رشد کودک تأثیر منفی بگذارد.

شایان ذکر است که خوردن ماهی سالمون می تواند در بارداری مزایای مثبتی داشته باشد زیرا این یک ماهی چرب است. ماهی های چرب حاوی روغن ماهی بیشتری هستند  که حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ ضروری ، اسید  دوکوزاهگزائنوییک (DHA) و اسید ایکوزاپنتائنوئیک (EPA) است. بیشترین اسید چرب امگا ۳ در مغز و چشم ها DHA است که نقش مهمی در رشد مغز جنین دارد.

ماهی سالمون مصرف کنیم یا نه؟

سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان غذا و دارو ماهی سالمون را به عنوان ماهی کم جیوه دسته بندی  کرده اند. با این حال ، توصیه های فعلی این است که بیش از ۱۲ اونس ماهی کم جیوه در هفته مصرف نکنید و در این رابطه هیچ تمایزی بین ماهی های وحشی و پرورشی نیست.

مطالعه دیگری که در سال ۲۰۱۸ منتشر شد تفاوت های ناچیزی در میزان جیوه بین دو منبع ماهی سالمون وحشی و پرورشی نشان داد. در هر صورت این ماهی منبع ایمنی از اسیدهای چرب امگا ۳ است و بدیهی است  بهترین راه برای مصرف ایمن آن رعایت دستورالعمل های FDA است.

در حال حاضر تقریباً تمام غذاهای دریایی حاوی مقداری جیوه هستند . ماهی های بزرگ که ماهی های کوچکتر  را می خورند و بیشتر عمر می کنند ممکن است دارای سطح بالاتری از متیل جیوه باشند. در حالی که متیل جیوه بر بیشتر افراد بزرگسال تأثیر نمی گذارد ، می تواند بر مغز در حال رشد کودک تأثیر منفی داشته باشد.

برای ماهی هایی که کمترین میزان جیوه را دارند ، وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده پیشنهاد می کند میزان مصرف  باید به دو وعده یا ۱۲ اونس در هفته محدود شود. ماهی های کم جیوه نه تنها ماهی سالمون و تیلاپیا بلکه  ماهی تن ، ماهی کاد و گربه ماهی را نیز شامل می شوند. انواع دیگر غذاهای دریایی در این گروه عبارتند از: میگو ، خرچنگ ، حلزون و صدف.

سازمان غذا و داروی آمریكا اعلام کرده است كه ماهی های حاوی جیوه بالا مانند شمشیر ماهی بطور میانگین حاوی ppm 0.87 متیل جیوه در مقایسه با ۰.۰۲۲ برای ماهی سالمون و ppm 0.013 برای تیلاپیا هستند.

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا