بیماری اختلال اضطراب چیست | علل رایج و داروی اختلال اضطراب

تجربه اضطراب با مبارزه با یک اختلال اضطرابی متفاوت است. اضطراب یک احساس طبیعی انسانی است که تجربه آن در شرایط استرس زا طبیعی است.

اختلالات اضطرابی پس از فروکش کردن موقعیت استرس زا باقی می مانند و به طور کلی خود به خود از بین نمی روند.

اختلال اضطرابی با اضطراب مزمن، مکرر یا وسواسی مشخص می شود که مستقیما با توانایی عملکردی فرد تداخل می کند. اختلالات اضطرابی می تواند منجر به اختلال در زندگی، کار، مدرسه و روابط و همچنین مسئولیت ها و فعالیت های دیگر شود.

اشکال مختلفی از اختلالات اضطرابی وجود دارد که می ‌توانند به روش‌ های مختلفی ایجاد شوند، اما هر یک از آن‌ها در صورت عدم درمان می ‌توانند تأثیر قابل توجهی بر سلامت روان و کیفیت زندگی شما بگذارند. در ادامه مقاله در نشریه جهان شیمی فیزیک با انواع اختلال اضطراب و روش درمان آن بدون استفاده از داروها آشنا می شوید.

علت اختلال اضطراب

هیچ دلیل قابل ذکری برای اضطراب وجود ندارد، زیرا اضطراب یک تجربه فردی است که توسط موقعیت‌ ها، افراد یا سایر محرک‌ هایی که تنها مختص شما هستند، ایجاد می‌ شود. برخی از شایع ترین علل اختلالات اضطرابی عبارتند از:

• تجربیات تروماتیک التیام نیافته
• عوامل استرس زای زندگی روزمره (مانند تغییر شغل یا ایجاد یک بیماری)
• داروهای تجویزی، از جمله محرک ها (آدرال و ریتالین)، استروئیدها و داروهای تیروئید
• وجود سایر شرایط یا اختلالات سلامت روان
• مصرف بیش از حد مواد مخدر و یا الکل

علائم اختلال اضطراب

خواه اضطراب یک فرد نتیجه یک یا چند علت باشد، علائمی که معمولا از یک اختلال اضطرابی بروز می ‌کنند عبارتند از ترس و نگرانی بیش از حد، تفکر بیش از حد و تمرکز بر موقعیت‌ ها یا مکالمات قبلی، بی ‌خوابی، تحریک ‌پذیری، هراس و دشواری در تنفس.

هنگامی که مشکوک به وجود یک اختلال اضطرابی هستید، مهم است که به دنبال کمک حرفه ای باشید. زیرا هنگامی که اختلالات اضطرابی درمان نشوند، می توانند به بیماری های سلامت روان دیگری تبدیل شوند که کیفیت کلی زندگی شما را بیش از پیش تحت تاثیر قرار می دهند.

انواع اختلال اضطراب

چندین نوع مختلف اضطراب وجود دارد، ما در اینجا پنج اختلال اضطرابی را که افراد معمولا تجربه می‌ کنند، شرح می دهیم. اینها عبارتند از اختلال اضطراب فراگیر (GAD)، اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD)، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، اختلال هراس و فوبیا.

اختلال اضطراب فراگیر (GAD)

به صورت نگرانی مکرر بیش از حد ظاهر می شود که معمولا نتیجه تفکر بیش از حد عمیق یا وسواس در مورد رویدادهای گذشته یا آینده است. برای تشخیص GAD، معمولا باید علائم را روزانه برای شش ماه متوالی تجربه کنید.

اختلال وسواس فکری اجباری (OCD)

نوعی از اضطراب است که باعث می شود فرد افکار و رفتارهای وسواسی را تجربه کند. افراد مبتلا به OCD معمولا رفتارهایی مانند تمیز کردن اجباری، چک کردن یا شمارش را انجام می دهند که باعث تسکین موقت می شود اما در نهایت مجددا تکرار می شود.

اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)

شکلی از اضطراب که مستقیما با یک تجربه آسیب زا در گذشته مرتبط است یا از آن ناشی می شود. اگرچه PTSD می تواند موقتی باشد، اما اغلب به عنوان یک وضعیت طولانی مدت ظاهر می شود که اختلالات رفتاری و سبک زندگی می تواند برای سال ها ادامه یابد. معمولا برای مدیریت یا بهبودی این اختلال به کمک حرفه ای نیاز است.

اختلال پانیک

با حملات پانیک مکرر و غیرمنتظره مشخص می شود که معمولا کمتر از ۲۰ دقیقه طول می کشد، اما گاهی اوقات بسته به شدت محرک ممکن است بیشتر طول بکشد. این حملات اغلب بدون هشدار اتفاق می افتد و باعث بروز علائمی مانند درد قفسه سینه، لرزش، مشکل در تنفس یا بینایی و سرگیجه می شود.

اختلال ترس یا فوبیا

فوبیا یا ترس بیش از حد و مداوم از یک فعالیت، موقعیت یا شی است که ممکن است در واقعیت عملی و مضر باشد. افراد مبتلا به فوبیا همیشه از غیرمنطقی بودن ترس خود آگاه نیستند و اغلب احساس می کنند که غلبه بر ترس غیرممکن است، که می تواند منجر به تشدید این اختلال شود. فوبیای رایج شامل آکروفوبیا (ترس از ارتفاع)، تریپانوفوبیا (ترس از سوزن) و فوبیای اجتماعی (ترس از موقعیت ها و تعاملات اجتماعی) است.

اضطراب جدایی

اختلال اضطراب جدایی یا SAD یک اختلال اضطرابی است که در آن فرد ترس و نگرانی در مورد جدا شدن از اعضای خانواده، به ویژه والدین یا سایر مراقبان اولیه دارد. SAD می تواند توسط عوامل بیولوژیکی و محیطی ایجاد شود.

اضطراب اجتماعی

یکی از انواع فوبیا ممکن است فوبیای اجتماعی باشد که گاهی به آن اضطراب اجتماعی نیز گفته می شود. هنگامی که فرد دارای اضطراب اجتماعی است، در مورد تعامل خود با افراد دیگر ترس یا نگرانی دارد.

عوارض اختلالات اضطرابی چیست

اگرچه اختلالات اضطرابی رایج هستند، اما در صورت عدم درمان می توانند عواقب جدی داشته باشند. این عوارض عبارتند از:

• کیفیت پایین زندگی
• تغییرات قلبی -عروقی، افزایش خطر بیماری قلبی
• اختلال در عملکرد ایمنی
• عملکرد دستگاه گوارش تغییر می کند
• افسردگی
• شرایط درد مزمن
• سوء مصرف مواد
• افکار خودکشی

تست اختلال اضطراب

در حالی که یک آزمایش اختلال اضطراب وجود دارد که می توانید به عنوان نقطه شروع انجام دهید، خوب است ابتدا با یک پزشک مشورت کنید تا مطمئن شوید علائم اضطراب شما ناشی از یک بیماری پزشکی مانند قند خون پایین، آسم یا تیروئید نیست. اضطراب شما همچنین می تواند ناشی از دارو یا مکمل های گیاهی باشد که مصرف می کنید. پس از رد علل خارجی، گام بعدی قرار ملاقات با یک درمانگر است که تجربه درمان اختلالات اضطرابی را دارد.

متخصصان سلامت روان از شما سوالاتی در مورد علائم، سطح استرس، سابقه آسیب جسمی یا عاطفی و سابقه خانوادگی بیماری روانی شما خواهند پرسید. آنها ممکن است از شما بخواهند که پرسشنامه هایی مانند ارزیابی اختلال اضطراب فراگیر (GAD-7) یا مقیاس شدت اختلال هراس (PDSS) را پر کنید. آنها هنگام تشخیص خود به معیارهای DSM-5 مراجعه خواهند کرد.

داروی اختلال اضطراب

داروهای خط اول برای اختلالات اضطرابی، داروهای ضد افسردگی، به ویژه مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و مهارکننده‌های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs) هستند. حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد بیماران به آنها پاسخ می دهند.

برای بیمارانی که داروهای ضد افسردگی اثری ندارند، ممکن است بوسپیرون، داروهای ضد تشنج پره گابالین و گاباپنتین، یا کوتیاپین ضد روان پریشی تجویز شود. بنزودیازپین ها می توانند برای درمان GAD موثر باشند، اما نگرانی در مورد سوء استفاده و وابستگی وجود دارد و آنها باید فقط در کوتاه مدت تجویز شوند. بتا بلوکرها می توانند علائم فیزیکی اضطراب از جمله تعریق، لرزش و ضربان قلب سریع را کاهش دهند.

اختلال اضطراب فراگیر

اختلال اضطراب فراگیر با نگرانی بیش از حد و اغلب غیرمنطقی در مورد بسیاری از چیزها مشخص می شود که حداقل به مدت شش ماه ادامه می یابد و بر عملکرد روزمره تاثیر می گذارد. همچنین با بی قراری، خستگی، مشکل در تمرکز، تحریک پذیری، تنش عضلانی و مشکل در خواب مشخص می شود. اختلال اضطراب فراگیر به دلیل ماهیت گسترده نگرانی ها از سایر اختلالات اضطرابی متمایز می شود.

اختلال اضطراب در کودکان

اضطراب یک وضعیت بهداشت روانی بسیار شایع است و در کودکان بیشتر و بیشتر می شود. به عنوان والدین، داشتن فرزند مضطرب می تواند منجر به نگرانی شود. اگر شک دارید که فرزندتان از اضطراب رنج می برد، مهم است که با علائم اضطراب در کودکان آشنا شوید و با یک متخصص بهداشت روان مشورت کنید.

علائم و نشانه های اضطراب در کودکان بسته به نوع اضطراب و وضعیت کودک شما متفاوت است – هیچ دو نفر دقیقا علائم یا دلایل اضطراب مشابهی ندارند. برخی از علائم اضطراب که باید مراقب آنها بود عبارتند از مشکل در تمرکز، عادات بد خواب، گریه کردن، مشکلات رفتاری (به عنوان مثال کج خلقی)، نگرانی مداوم، طغیان خشم، عادات غذایی ضعیف و احساس تنش. برای کودکان خردسال، خیس کردن رختخواب نیز می‌ تواند نشانه‌ای از اضطراب یا اختلال دیگری باشد.

اختلال اضطراب عصبی

اختلالات اضطرابی عصبی گروهی از اختلالات روانی هستند که با ترس و نگرانی مداوم یا اپیزودیک، نامتناسب با خطر واقعی و اختلال در عملکرد روزمره مشخص می شوند. این افراد بهتر است از موقعیت هایی که باعث اضطراب می شود اجتناب کنند اگر علائم فیزیکی و شناختی مانند افزایش ضربان قلب، درد قفسه سینه، خستگی و مشکل در تمرکز را تجربه می کنند. اختلالات اضطرابی شایع ترین اختلالات روانی در جهان است که شیوع جهانی آن ۷.۳ درصد است.

بسیاری از محققان مغز بر این باورند که اختلالات اضطرابی ممکن است ناشی از مشکلاتی در عملکرد مدارهای مغزی باشد که ترس و سایر احساسات را تنظیم می کند. مطالعات نشان داده‌ اند که استرس شدید یا طولانی‌ مدت می ‌تواند روشی را که سلول‌ های عصبی درون این مدارها اطلاعات را از یک منطقه به ناحیه دیگر مغز منتقل می کنند، تغییر دهد. مطالعات دیگر نشان داده اند که افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی خاص، تغییراتی در ساختارهای مغزی دارند که خاطرات مرتبط با احساسات قوی را کنترل می کند.

اختلالات اضطرابی در خانواده ها دیده می شود، به این معنی که می توانند حداقل تا حدی از یک یا هر دو والدین به ارث برده شوند، مانند خطر بیماری قلبی. علاوه بر این، برخی از عوامل محیطی – مانند یک رویداد آسیب زا – می تواند باعث ایجاد یک اختلال اضطرابی در افرادی شود که استعداد ارثی برای ابتلا به این اختلال دارند.

داروی اختلال اضطراب

اختلالات اضطرابی چگونه تشخیص داده می شوند

اگر فکر می کنید که یک اختلال اضطرابی دارید، ابتدا باید با پزشک خود صحبت کنید. او از شما در مورد علائمی که تجربه می کنید، می پرسد. همچنین ممکن است آزمایشاتی را انجام دهد که می تواند علل فیزیکی (مانند پرکاری تیروئید، مشکلات قلبی یا سوء مصرف مواد) را رد کند. اگر مشکوک باشد که مشکلات شما روانی است، شما را به یک روانپزشک یا روانشناس ارجاع می دهند.

اختلال اضطراب درمان

اکثر اختلالات اضطرابی با داروها و رفتار درمانی یا ترکیبی از این دو درمان می شوند. یکی از موثرترین اشکال درمان اختلالات اضطرابی، درمان شناختی رفتاری (CBT) است. این شکل از درمان به شما کمک می‌کند باورهای غیرمنطقی و الگوهای تفکر منفی که اضطراب شما را تغذیه می‌کنند شناسایی و به چالش بکشید.

داروهای اضطراب می توانند عوارض جانبی و وابستگی ایجاد کنند بنابراین صحبت با روانپزشک در مورد گزینه های مختلف به شما کمک می کند بهترین داروی اضطراب را برای نیازهای خود انتخاب کنید. در حالی که بسیاری از اختلالات اضطرابی شرایط مزمنی هستند، درمان و دارو می تواند به طور قابل توجهی علائم و کیفیت زندگی بیماران را بهبود ببخشد.

درمان خانگی اختلال اضطراب در طب سنتی

موارد زیر به شما در مقابله بهتر با اختلالات اضطرابی کمک می کنند. این نکات می تواند به شما کمک کند تا در زندگی روزمره خود به راحتی و روتین بیابید.

به طور منظم ورزش کنید

ورزش کردن به بدن شما کمک می کند تا اندورفین ترشح کند، که خلق و خوی شما را بهبود می بخشد و در عین حال هورمون های استرس مانند کورتیزول را کاهش می دهد. در بیشتر روزها، باید حدود ۳۰ دقیقه ورزش هوازی داشته باشید. اما، حتی پنج دقیقه ورزش می تواند اثرات مثبتی داشته باشد.

خواب کافی داشته باشید

سعی کنید هر شب هفت تا نه ساعت خواب با کیفیت داشته باشید، زیرا کم خوابی می تواند احساسات و افکار مضطرب را تقویت کند.

تکنیک های تمدد اعصاب را تمرین کنید

مدیتیشن ذهن آگاهی و تکنیک های آرام سازی، مانند تنفس عمیق، می تواند احساس آرامش و رفاه عاطفی شما را افزایش دهد.

کافئین، نیکوتین و الکل کمتری مصرف کنید

محرکی مانند کافئین می تواند اضطراب شما را تقویت کند، بنابراین سعی کنید تعداد فنجان هایی را که در روز می نوشید کاهش دهید. در حالی که سیگار می تواند در کوتاه مدت اثر آرام بخش داشته باشد، نیکوتین یک محرک قوی است که می تواند اضطراب را تشدید کند. الکل همچنین می تواند با برهم زدن تعادل شیمیایی مغز، اضطراب را بدتر کند.

از متخصص کمک بخواهید

صحبت کردن با فردی خارج از حلقه دوستان و خانواده، مانند یک متخصص سلامت روان، می تواند دیدگاه متفاوت و ابزار مناسبی برای کنترل علائم اضطراب به شما بدهد.

درمان قطعی و فوری اختلال اضطراب

روان درمانی به افراد کمک می کند تا از سوگیری های منفی خود آگاه شوند، موقعیت های مواجه شده را به طور عینی ببینند، اطلاعات جدید را به طور عینی رمزگذاری کنند، و از این اطلاعات برای بازسازی جهان بینی خود استفاده کنند که همچنین می تواند منجر به کاهش اضطراب شود.

درمان شناختی رفتاری (CBT) یک شکل رایج درمان اضطراب است. درمانگر دستورالعمل‌ها یا سایر ‌آموزش ها را ترکیب می‌ کند و ممکن است تکالیف روزانه را برای کمک به یادگیری روش‌های سازگارانه برای مدیریت و کاهش باورهای ناکارآمد، ایجاد مکانیسم‌های مقابله سازگارانه، و درک رابطه پویا و متقابل بین احساسات، افکار و رفتارها توصیه کند.