پیگمنت چیست و چه کاربردی در صنایع مختلف دارد؟

پیگمنت یا رنگدانه نوعی ماده پودری سفید، سیاه یا رنگی است که در محیط هایی مانند آب یا روغن نامحلول است. پیگمنت های رنگی در تولید بسیاری از صنایع برای تولید محصولاتی مانند رنگ ها، روکش ها و بسیاری از محصولات دیگر استفاده می شوند.

پیگمنت ماده ای است که به دلیل عبور انتخابی طول موج نوری  رنگ خاصی به خود می گیرد. در حالی که بسیاری از مواد در طبیعت دارای این چنین خواصی هستند، پیگمنت هایی که کاربردهای عملی دارند در دمای معمولی پایدار بوده و از قدرت رنگ پذیری بالایی برخوردارند.

بنابراین برای مشاهده رنگ هنگام استفاده روی اجسام یا مخلوط شدن با یک حامل تنها به مقدار کمی از این مواد مورد نیاز است. بعضی از رنگدانه ها نیز وجود دارند که با گذشت زمان یا با طولانی شدن مدت قرار گرفتن در معرض نور محو یا سیاه می شوند، به این مواد پیگمنت های فرار گفته می شود. هر جایی که اشیاء رنگی ساخته شده توسط بشر را مشاهده می کنید تقریبا می توانید مطمئن شوید که از رنگدانه ها در آن استفاده شده است. در ادامه مقاله در نشریه جهان شیمی فیزیک توضیحات بیشتری در این رابطه ارائه می گردد لطفا همراه ما باشید.

تاریخچه کاربرد پیگمنت ها

اولین رنگدانه ها از منابع طبیعی مانند زغال سنگ و مواد معدنی آسیاب شده بدست آمده است. نقاشی های غارهای پارینه سنگی و دوران نوسنگی نشان می دهد که در دوران ما قبل تاریخ برخی از رنگدانه ها مانند سیاه ( کربن )، قرمز (اکسید آهن، Fe2O3) و زرد (اکسید آهن هیدراته، Fe2O3 · H2O) برای انسان شناخته شده بوده است.

رنگدانه های مصنوعی در اوایل سال ۲۰۰۰ قبل از میلاد مورد استفاده قرار گرفتند. اولین رنگدانه مصنوعی سفیداب سرب بود که از مخلوط سرب و سرکه در حضور دی اکسید کربن ساخته شد. رنگدانه آبی مصری نیز از شیشه رنگی با استفاده از مالاکیت یا سنگ معدن مس به دست آمده است.

سازمان بین المللی استاندارد (ISO) در قرن بیستم، استانداردهایی را برای پیگمنت ها ایجاد کرد. شاخص رنگ بین المللی (CII) یک شاخص استاندارد منتشر شده است که هر رنگدانه را با توجه به ترکیب شیمیایی آن مشخص می کند. در حال حاضر بیش از ۲۷۰۰۰ پیگمنت در طرحCII  طبقه بندی شده است.

پیگمنت های حاوی کربن را رنگدانه های آلی و پیگمنت های بدون کربن را رنگدانه های های غیر آلی  یا معدنی می نامند. اکثر رنگدانه های مورد استفاده امروزه در صنایع مختلف به صورت مصنوعی تولید می شوند. انتخاب رنگدانه مورد نظر بستگی به عوامل مختلفی از جمله رنگ، ثبات نوری، کدورت، روشنایی، اندازه ذرات، جذب روغن، سازگاری، براقیت، بازتاب نور، جذب اشعه مادون قرمز، فلورسانس و غیره دارد.

خواص یک پیگمنت خوب

رنگدانه ها دارای ویژگی های خاصی هستند که آنها را برای استفاده در صنایع مختلف مناسب می کند. در رنگ ها و جوهرها  از رنگدانه ها به صورت پودر استفاده می شوند و از این رنگ ها برای رنگ آمیزی بسیاری از محصولات استفاده می شود. این مواد در محیط پلاستیکی آسیاب شده و به عنوان یک افزودنی رنگی در ساخت محصولات پلاستیکی بکار می رود.

برخی از خواصی که باعث ایجاد یک رنگدانه خوب می شوند، عبارتند از:

• قدرت پوشش بالا
• حداقل اندازه ذرات بین ۰.۲-۰.۴ میکرون
• قدرت اختلاط آزادانه
• مقاومت شیمیایی خوب
• میزان قابل قبول سختی، درخشندگی و ثبات بر روی محصولات رنگ شده
• مقاومت خوب در برابر نور، رطوبت و سایش
• خنثی بودن از نظر شیمیایی
• پراکندگی عالی
• پایداری حرارتی بالا

انواع پیگمنت ها

اساسا دو نوع پیگمنت در جهان وجود دارد که عبارتند از:

• پیگمنت های معدنی
• پیگمنت های آلی

دسته اول  به طور طبیعی ایجاد می شوند و ساختار شیمیایی ساده ای دارند. مواد معدنی و فلزی که به آنها رنگ می بخشند، نام پیگمنت های معدنی را به مواد می دهند. این رنگدانه ها از طریق یک فرایند ساده که شامل یک روش شستشو، خشک کردن، پودر کردن و ترکیب در فرمولاسیون است، تولید می شوند.

اصطلاح پیگمنت آلی به موادی گفته می شود که در آزمایشگاه ها سنتز می شوند و بنابراین کنترل بیشتری بر روند تولید آنها وجود دارد. بنابراین میزان سمیت آنها بسیار پایین است و بنابراین خطری برای محیط زیست ندارند. این مواد به طور گسترده ای در صنایع رنگ، پلاستیک، الیاف مصنوعی و جوهر و بسیاری دیگر از برنامه های اخیر با تکنولوژی بالا استفاده می شوند.

نوع دیگری از دسته بندی ها نیز وجود دارند که در آن پیگمنت های فلزی و پیگمنت های صنعتی دسته بندی می شوند. رنگدانه های فلزی شامل رنگدانه های روی و آلومینیوم هستند. رنگدانه های صنعتی نیز به آن دسته از ساختار شیمیایی اطلاق می شود که در کاربردهای صنعتی بسیار مورد استفاده قرار می گیرند و شامل رنگدانه های آلی، معدنی و فلزی هستند.

تفاوت پیگمنت و لومینسانس

پیگمنت به موادی گفته می شود که در حامل های مایع خود خشک یا نامحلول هستند. رنگدانه در مایع یک سوسپانسیون تشکیل می دهد. پیگمنت ها و رنگ ها هر دو نور را جذب می کنند تا رنگ خاصی را ارائه بدهند. در مقابل، لومینسانس فرایندی است که طی آن مواد از خود نور ساطع می کنند. نمونه هایی از آن شامل فسفرسانس، فلورسان ، شیمی لومینسانس و بیولومینسانس است.

تعریف پیگمنت در علوم زیستی

در زیست شناسی، اصطلاح پیگمنت تا حدودی متفاوت تعریف می شود. در زیست شناسی رنگدانه به هر مولکول رنگی موجود در یک سلول، صرف نظر از محلول بودن یا نبودن آن اشاره دارد. بنابراین، اگرچه هموگلوبین، کلروفیل، ملانین و بیلی روبین (به عنوان مثال) با تعریف رنگدانه در علم مطابقت ندارند، اما پیگمنت های بیولوژیکی نام گرفته اند.

پیگمنت ها چگونه کار می کنند؟

رنگدانه ها به صورت انتخابی طول موج های نور را جذب می کنند. هنگامی که نور سفید به مولکول رنگدانه برخورد می کند، فرآیندهای متفاوتی وجود دارد که می تواند منجر به جذب نور سفید شود. سیستم های پیوند دوگانه نور را در برخی پیگمنت های آلی جذب می کنند. پیگمنت های معدنی ممکن است با انتقال الکترون، نور را جذب کنند. به عنوان مثال، رنگدانه ورمیلیون ( Vermilion) نور را جذب می کند و یک الکترون را از آنیون گوگرد به کاتیون فلزی (Hg 2+ ) منتقل می کند. اجتماع این الکترون ها، رنگ های سفید را از بین می برند و بقیه را منعکس یا پراکنده می کنند تا به صورت یک رنگ خاص ظاهر شود.

رنگ و سایر خواص پیگمنت به ترکیبات دیگری که در محصولاتی مانند چسب ها یا پرکننده ها استفاده می شود، نیز بستگی دارد. به عنوان مثال، اگر رنگی را خریداری می کنید، بسته به فرمول مخلوط متفاوت به نظر می رسد. بسته به اینکه سطح نهایی آن براق، مات و غیره باشد، رنگدانه موجود در آن متفاوت به نظر می رسد.

پیگمنت های معدنی در مقابل پیگمنت های آلی

تولید رنگ ها بخش مهمی از صنعت است. رنگ های مختلف با استفاده از پیگمنت ساخته و تولید می شوند. رنگ بخش مهمی از زندگی است که هم اهداف زیبایی شناختی و هم کاربردی را برآورده می کند. رنگدانه ها مواد جامد نامحلول هستند، که ظاهر یک محیط را بهبود می بخشند یا به آن رنگ می دهند. از آنجا که نامحلول هستند، با آسیاب کردن به پودر ریز تبدیل شده و با مخلوط شدن در محلول، به محیط اضافه می شوند.

رنگدانه ها با انتقال طول موج های معینی از نور، نحوه عبور یا منعکس شدن نور را از سطح تغییر می دهند. بنابراین درک این که نوع پیگمنت چیست و چه تفاوتی با هم دارند بسیار مهم است.

پیگمنت های معدنی

رنگدانه های معدنی از مواد معدنی خشک شده که معمولا فلزات و نمک های فلزی هستند، تشکیل شده اند. رنگدانه های معدنی به دلیل ترکیب خود معمولا مات تر و نامحلول تر از رنگدانه های آلی هستند. به طور کلی، رنگدانه های معدنی بیشترین کاربرد را در صنعت دارند، زیرا این مواد استحکام بالا و قیمت پایینی دارند.

رنگدانه های معدنی به دلایل متعدد یک انتخاب محبوب در صنعت هستند، اما اشکالاتی نیز دارند. برخی از مهمترین خواص مثبت و منفی پیگمنت های معدنی عبارتند از:

مقاومت در برابر محو شدن

یکی از مزایای رنگدانه های معدنی، مقاومت عالی این مواد در برابر محو شدن در معرض نور است. آنها همچنین وقتی در معرض اکسیژن و گرما قرار می گیرند، مقاومت خوبی از خود نشان می دهند.

مقرون به صرفه بودن

تولید رنگدانه های معدنی، در مقادیر زیاد برای استفاده در صنایع مختلف، ارزان تر است. ارزان تر بودن این مواد به دلیل واکنش های شیمیایی نسبتا ساده ای است که برای تولید آنها لازم است.

سمی بودن

رنگدانه های معدنی به دلیل داشتن نمک های سربی در ترکیبات خود، برای محیط زیست مضر هستند. برخی از این مواد برای سلامتی انسان نیز خطرناک هستند، مانند رنگدانه های حاوی سرب.

نمونه هایی از پیگمنت های معدنی

دی اکسید تیتانیوم

دی اکسید تیتانیوم یکی از پرکاربردترین رنگدانه های معدنی است. این رنگدانه سفید مات در قرن بیستم توسعه یافت و به دلیل کیفیت رنگ عالی، قدرت پوشش بالا، طبیعت غیر سمی و هزینه مناسب بسیار محبوب است. امروزه بیشتر از آن به عنوان راهی برای کاهش کدورت و روشن شدن رنگ های دیگر استفاده می شود. بیشتر اوقات دی اکسید تیتانیوم را با برچسب سفید تیتانیوم در بازار ارائه می شود.

پیگمنت های تقویت کننده سفید

رنگدانه های سفید کننده معمولا در صنعت برای بهبود خواص رنگ ها و در عین حال پایین نگه داشتن هزینه ها استفاده می شوند. برخی از نمونه های این رنگدانه ها شامل کربنات کلسیم، سولفات کلسیم و خاک رس چینی است. دیاتومه یکی دیگر از انواع رایج توسعه دهنده رنگ سفید است که از بقایای موجودات دریایی ساخته شده است.

پیگمنت های سیاه

رنگدانه های سیاه در درجه اول از ذرات کربن ایجاد می شوند. به عنوان مثال، سیاه کربنی رایج ترین رنگدانه ای است که در جوهرهای چاپ سیاه استفاده می شود.

پیگمنت های خاکی اکسید آهن

رنگدانه های خاکی اکسید آهن که به عنوان رنگدانه های طبیعی اکسید آهن نیز شناخته می شوند از اکسیدها و هیدروکسیدهای اکسید آهن تشکیل شده اند. هماتیت رایج ترین اکسید آهن است که برای تولید رنگ های قرمز استفاده می شود در حالی که گوتیت یک هیدروکسید آهن است که در صدف های زرد رنگ یافت می شود.

پیگمنت های کروم

شیمی دان فرانسوی به نام لوئیس نیکلاس، کروم را در سال ۱۷۹۷ کشف کرد و آن را نامگذاری کرد. از کروم می توان ترکیبات رنگی زیادی ایجاد کرد. در سال ۱۸۰۹ اکسید کروم به عنوان مینای ظروف در کارخانه های چینی استفاده شد و در اوایل سال ۱۸۱۲ از آن به عنوان رنگدانه در نقاشی ها استفاده شد. امروزه، از ترکیبات کروم برای تولید رنگ های زرد پرتقالی، نارنجی و سبز استفاده می شود.

پیگمنت های کادمیوم

چندین ترکیب کادمیوم امروزه در صنعت برای تولید طیف وسیعی از رنگ های زرد، نارنجی، قرمز و قهوه ای استفاده می شود. این ترکیبات بیشتر برای رنگ آمیزی پلاستیک ها استفاده می شوند، اما در رنگ آمیزی سرامیک و شیشه نیز کارایی دارند.

پیگمنت های فلزی

آلومینیوم و برنز اغلب در صنایع برای ایجاد جوهر فلزی استفاده می شوند.

پیگمنت های آلی

پیگمنت های آلی بر اساس زنجیرها و حلقه های کربنی ساخته شده اند. در حالی که برخی از این رنگدانه ها نیز حاوی عناصر معدنی به عنوان تثبیت کننده هستند. رنگدانه های آلی در درجه اول با وجود کربن در ساختار خود تعریف می شوند. این زنجیرهای کربنی قوی همچنین آنها را بسیار پایدار می کند.

رنگدانه های مبتنی بر کربن از حیوانات، سبزیجات یا شیمی آلی مصنوعی مشتق شده است. در حالی که رنگدانه های سنتی معمولا با استفاده از گیاهان و جانوران تولید می شوند، اکثر رنگدانه های مدرن با روش های سنتتیک شیمی آلی ایجاد می شوند. رنگدانه های آلی مصنوعی بیشتر از هیدروکربن های معطر از جمله ذغال سنگ و سایر مواد پتروشیمی مشتق می شوند.

پیگمنت های آلی با ویژگی های زیر مشخص می شوند

کیفیت رنگ

اکثر پیگمنت های ارگانیک شفاف هستند. رنگدانه های آلی با رنگ های روشن و غنی مشخص می شوند. آنها غالبا با وجود شفافیت، قدرت رنگ قوی را ارائه می دهند.

قیمت بالا

تولید رنگدانه های آلی گران تر از رنگدانه های معدنی است، به خصوص رنگدانه های ارگانیک مصنوعی. رنگدانه های مصنوعی برای تولید نیاز به پردازش شیمیایی زیادی دارند که میزان هزینه را بر حجم افزایش می دهند.

ثابت بودن نور

انواع مختلفی از پیگمنت های ارگانیک وجود دارد، اما اکثر آنها در معرض نور ضعیف عمل می کنند. در حالی که برخی می توانند در برابر نور و گرما به خوبی مقاومت کنند اما بسیاری از آنها با گذشت زمان در معرض نور محو می شوند.

رنگدانه های آلی به استثنای رنگ مورد استفاده توسط نقاشان، در مقایسه با رنگدانه های معدنی در اکثر صنایع از محبوبیت کمتری برخوردارند. با این حال، رنگدانه های آلی اغلب در مقیاس کم در ترکیب با رنگدانه های معدنی استفاده می شوند زیرا این روش کیفیت رنگ محصول را بهبود می بخشد.

نمونه های از پیگمنت های آلی

پیگمنت آلیزارین (Alizarin)

رنگدانه آلیزارین یا زرشکی با استفاده از ریشه گیاه تاتوره تولید می کند. این رنگدانه مصنوعی در اوایل قرن نوزدهم تولید شد. این پیگمنت که با نام قرمز مادر نیز شناخته می شود، می تواند برای تولید سایه های مختلف قرمز و بنفش استفاده شود.

پیگمنت های آزو

رنگدانه های آزو با این واقعیت که حاوی یک گروه نیتروژن هستند، مشخص می شوند. از نظر تاریخی به عنوان یکی از اولین رنگدانه های آلی مصنوعی مهم شناخته می شوند. رنگدانه های آزو به طور قابل توجهی بیشتر از انواع دیگر رنگدانه های ارگانیک، رنگدانه های ارگانیک قرمز، نارنجی و زرد امروزی را در بازار تولید می شوند.

پیگمنت های آبی فتالوسیانین

رنگدانه های آبی فتالوسیانین از زمان معرفی در سال ۱۹۳۵ بر صنعت رنگدانه ها حاکم بوده اند. این رنگدانه با ایجاد سایه ای درخشان، استحکام بالا، هزینه کم و ثبات شگفت انگیز علیرغم ارگانیک بودن، معمولا برای تولید رنگ های آبی و سبز قوی استفاده می شود.

پیگمنت کویناکریدون (Quinacridone)

این رنگدانه در دهه ۱۹۵۰ کشف شد و یک رنگدانه رایج است که در صنعت و نقاشی برای تولید رنگ قرمز و بنفش استفاده می شود. برخلاف بسیاری از رنگدانه های آلی  کویناکریدون در نور، گرما، محیط قلیایی و حلال ها ثبات بسیار خوبی از خود نشان می دهد.

تفاوت های اصلی بین پیگمنت های آلی و معدنی

پیگمنت های آلی و معدنی عموما در سطح شیمیایی متفاوت هستند اما تفاوت های بیشتری نیز وجود دارد. هنگام مقایسه دو نوع رنگدانه به صورت دقیق تفاوت های زیر را بین رنگدانه های آلی و غیر آلی مشاهده خواهید کرد.

روشنایی

پیگمنت های آلی به طور کلی در مقایسه با پیگمنت های معدنی دارای رنگ روشن تر و با کیفیت تری هستند. با این حال، این رنگ ها تمایلی به دوام ندارد. برای محصولات با دوام طولانی، تولیدکنندگان رنگدانه های معدنی را ترجیح می دهند زیرا این رنگدانه ها تمایل دارند رنگ های خود را در حضور نور و گرما بهتر از رنگدانه های ارگانیک حفظ کنند.

پایداری شیمیایی

در حالی که پیگمنت های آلی به خودی خود بسیار پایدار هستند اما در حضور حلال های آلی حل شده و راحت تر از رنگدانه های معدنی گرم می شوند. در نتیجه، رنگدانه های معدنی در کاربردهای مختلف دارای اطمینان بیشتری هستند.

رنگ

تنوع رنگ های موجود بین پیگمنت های آلی و معدنی متفاوت است. رنگدانه های معدنی در مقایسه با رنگدانه های ارگانیک طیف وسیع تری را پوشش می دهند.

هزینه

پیگمنت های معدنی از رنگدانه های ارگانیک مقرون به صرفه تر هستند. بیشتر این تفاوت هزینه به دلیل تفاوت در تولید این رنگدانه ها است. در حالی که رنگدانه های آلی باید فرآیند شیمیایی گسترده ای را برای تولید محصول نهایی سپری کنند، فرآیندهای مورد نیاز برای تولید رنگدانه های معدنی بسیار کمتر است.

پراکندگی

پراکندگی پیگمنت های غیر آلی نسبت به پیگمنت های آلی راحت تر است. در نتیجه، استفاده از رنگدانه های معدنی در تولید محصولات در مقیاس بزرگ آسان تر است و می تواند برای طیف وسیع تری از کاربردها مورد استفاده قرار گیرد.

جذب نور

رنگدانه ها با جذب انتخابی طول موج های نور کار می کنند. اما فرآیند ایجاد این رنگدانه ها بین پیگمنت های آلی و معدنی متفاوت است. در پیگمنت های آلی، سیستم های پیوند دوگانه درون مولکول ها نور را جذب می کنند. اما در پیگمنت های غیر آلی، نور از طریق انتقال الکترون جذب می شود.

اندازه

پیگمنت های آلی و پیگمنت های معدنی از نظر اندازه ذرات متفاوت هستند. رنگدانه های معدنی به طور قابل توجهی اندازه ذرات بزرگتری نسبت به رنگدانه های آلی دارند. ذرات بزرگتر نور را به طور موثرتری پراکنده می کنند و از عبور آن از ماده جلوگیری می کنند و در نتیجه کدورت بهتری ایجاد خواهند کرد. به همین دلیل است که رنگدانه های آلی شفاف در نظر گرفته می شوند، در حالی که رنگدانه های غیر آلی مات هستند.

مساحت سطحی

در حالی که پیگمنت های آلی از نظر اندازه نسبت به پیگمنت های معدنی کوچک تر هستند اما سطح آنها به طور موثری بزرگ تر است. در نتیجه، رنگدانه های ارگانیک تمایل به ایجاد رنگ های قوی تر و روشن تر دارند.

موارد استفاده از پیگمنت های آلی یا معدنی

وقتی نوبت به تعیین نوع رنگدانه ای می رسد که قرار است در پروژه شما استفاده شود باید تفاوت بین پیگمنت های آلی و معدنی و نحوه تاثیر آنها بر محصول در نظر گرفته شود. مهم است که این عوامل را در نظر بگیرید و به ترتیب اهمیت آنها را تعیین کنید تا از بهترین نوع رنگدانه استفاده کنید.

به عنوان مثال، اگر پروژه شما نیاز به رنگ های روشن دارد و بعید است در معرض شرایط محیط های بیرونی قرار گیرد، رنگدانه های ارگانیک ممکن است بهترین انتخاب برای شما باشند. با این حال، اگر شادابی رنگ به اندازه مقاومت رنگ مهم نیست، رنگدانه های معدنی ممکن است بهترین گزینه برای برنامه شما باشند.

به طور کلی سه عامل مهمترین عوامل تصمیم گیری برای شما هستند. این سه عامل عبارتند از:

عدم شفافیت

تعیین کنید که کدورت رنگ برای پروژه شما مهم است یا خیر. رنگدانه های آلی شفاف هستند، در حالی که رنگدانه های غیر آلی مات هستند. این بدان معناست که یک لایه پیگمنت آلی ممکن است برای ایجاد یک لایه رنگ خوب کافی نباشد اما یک لایه پیگمنت معدنی ممکن است پوشش کافی برای پنهان کردن رنگ ایجاد کند.

سرزندگی

اگر شادابی رنگ برای پروژه شما بسیار مهم است، به یاد داشته باشید که رنگدانه های آلی تمایل زیادی به ایجاد رنگ های روشن تر از رنگدانه های غیر آلی دارند. در موارد خاص، پیگمنت های آلی می توانند با پیگمنت های معدنی برای ایجاد رنگ های پر جنب و جوش نیز استفاده شوند.

مقاومت در برابر نور و آب و هوا

اگر قرار است پروژه شما در معرض نور و هوا قرار گیرد و حفظ کیفیت رنگ برای شما مهم است، پیگمنت های معدنی ممکن است مناسب تر باشند. در حالی که پیگمنت های آلی روشن تر هستند اما رنگدانه های معدنی در برابر نور خورشید، آب و هوا و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مقاوم تر هستند. برخی استثنائات در این قاعده نیز وجود دارد.

قیمت خرید و فروش پیگمنت های آلی و معدنی در بازار

در حالی که رنگدانه های آلی و معدنی دارای خواص و مزایای بسیار متفاوتی هستند، هر دو رشد عالی در بازار دارند. بازار پیگمنت های آلی در سال ۲۰۱۷ تقریبا ۳.۵۱ میلیارد دلار ارزش داشت و پیش بینی ها نشان می دهد که این میزان تا سال ۲۰۲۴ به ۴.۸۹ میلیارد دلار افزایش می یابد و با رشد سالانه ۴.۸٪ در سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۴ رشد می کند.

از طرف دیگر صنعت پیگمنت های معدنی در سال ۲۰۱۷ دارای ارزش حدود ۲۰.۷ میلیارد دلار بود و بازار جهانی با نرخ رشد مرکب سالانه ۳.۷ درصد بین سال های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۶ گسترش یافت.

تفاوت عمده در ارزش بازار مربوط به ثبات و خواص پراکندگی رنگدانه های معدنی است که آنها را برای صنایع رنگ و لوازم آرایشی ارزشمندتر می کند. اخیرا در صنعت رنگدانه های معدنی به دلیل نگرانی های زیست محیطی مرتبط با فرآورده های جانبی در تولید، مشکلاتی بوجود آمده است.