Fa_flag   En_flag
company1
company2
company3
company0
پزشکی

علت زوال عقل چیست | علائم هشدار دهنده و بهترین درمان زوال عقل

زوال عقل را نمی توان به تنهایی به عنوان یک بیماری خاص در نظر گرفت، بلکه نشان دهنده گروهی از علائم مرتبط با حافظه، تفکر شناختی و توانایی های اجتماعی شماست تا جایی که عملکرد روزانه تحت تاثیر قرار می گیرد. در بیشتر موارد، زوال عقل به طور پیوسته در طول زمان بدتر می شود.

زوال عقل یا دمانس را نباید تنها با از دست دادن حافظه اشتباه گرفت. زیرا این طبیعی است که افراد مسن از دست دادن حافظه را تجربه کنند، اما این لزوما به این معنی نیست که آنها زوال عقل دارند. با اینحال اگر دلیل آن زوال عقل باشد، ممکن است به درمان پزشکی نیاز داشته باشید.

زوال عقل عموما در اثر آسیب یا تغییر در سلول های عصبی فعال در مغز ایجاد می شود. علل را می توان بر اساس نوع زوال عقل تجربه شده و بخشی از مغز که تحت تاثیر قرار گرفته است، گروه بندی کرد. در حالی که برخی از علل را می توان با درمان موثر معکوس کرد، برخی دیگر را نمی توان درمان کرد. در ادامه مقاله درنشریه جهان شیمی فیزیک توضیحات بیشتری در این مورد این بیماری و راه های پیشگیری از آن ارائه می گردد.

معنی زوال عقل

زوال عقل اصطلاحی است که برای توصیف گروهی از علائم استفاده می ‌شود که بر حافظه، تفکر و توانایی ‌های اجتماعی تأثیر می ‌گذارند به‌ قدری که زندگی روزمره شما را مختل کند. این یک بیماری خاص نیست، اما چندین بیماری می توانند باعث زوال عقل شوند.

اگرچه این بیماری به طور کلی شامل از دست دادن حافظه است، از دست دادن حافظه دلایل مختلفی دارد. از دست دادن حافظه به تنهایی به معنای دمانس نیست، اگرچه اغلب یکی از علائم اولیه این بیماری است. بیماری آلزایمر شایع ترین علت زوال عقل پیشرونده در افراد مسن است، اما تعدادی از علل دیگر برای این بیماری وجود دارد. بسته به علت، برخی از علائم دمانس ممکن است برگشت پذیر باشند

علت زوال عقل

زوال عقل در اثر آسیب به مغز شما ایجاد می شود. دمانس بر سلول های عصبی مغز شما تاثیر می گذارد و توانایی مغز شما را برای برقراری ارتباط با نواحی مختلف از بین می برد. این بیماری همچنین می تواند ناشی از مسدود شدن جریان خون به مغز شما باشد که آن را از اکسیژن و مواد مغذی مورد نیاز محروم می کند. بدون اکسیژن و مواد مغذی، بافت مغز می میرد.

آسیب به مغز شما بسته به ناحیه ای از مغز که تحت تاثیر قرار گرفته است، علائم مختلفی را به دنبال دارد. برخی از انواع این بیماری برگشت پذیر نیستند و با گذشت زمان بدتر می شوند. سایر زوال عقل ها به دلیل سایر شرایط پزشکی است که بر مغز شما تاثیر می گذارد. گروه دیگری از مشکلات سلامتی می تواند منجر به علائمی شبیه دمانس شود. بسیاری از این شرایط قابل درمان هستند.

علت زوال عقل
علت زوال عقل

علائم زوال عقل

علائم این بیماری بسته به علت آن متفاوت است، اما علائم و نشانه های رایج عبارتند از:

  • از دست دادن حافظه، که معمولا توسط شخص دیگری متوجه می شود
  • مشکل در برقراری ارتباط یا یافتن کلمات
  • مشکل در توانایی های بصری و فضایی، مانند گم شدن در حین رانندگی
  • مشکل در استدلال یا حل مسئله
  • مشکل در رسیدگی به وظایف پیچیده
  • مشکل در برنامه ریزی و سازماندهی
  • مشکل در هماهنگی و عملکردهای حرکتی
  • سردرگمی و سردرگمی
  • تغییرات روانی
  • تغییر شخصیت
  • افسردگی و اضطراب
  • رفتار نامناسب
  • پارانویا و توهمات

زوال عقل از چه سنی شروع میشود

این بیماری در افراد بالای ۶۵ سال شایع تر است، اما در برخی موارد می تواند افراد ۳۰، ۴۰ یا ۵۰ ساله را نیز تحت تاثیر قرار دهد. با درمان و تشخیص زود هنگام، ممکن است بتوانید پیشرفت بیماری را کاهش دهید و عملکرد ذهنی را برای مدت طولانی تری حفظ کنید.

این خطر با افزایش سن، به ویژه پس از ۶۵ سالگی افزایش می یابد. با این حال، دمانس بخشی طبیعی از پیری نیست و می تواند در افراد جوان تر رخ دهد. داشتن سابقه خانوادگی شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری قرار می دهد.

طول عمر بیماران زوال عقل

وقتی صحبت از امید به زندگی با زوال عقل می شود، هیچ پاسخ ساده ای وجود ندارد. مدت زمانی که افراد می توانند با علائم خود زندگی کنند به عوامل مختلفی از جمله شکل دمانس یک فرد، سرعت پیشرفت آن و سلامت کلی آنها بستگی دارد.

در طول تشخیص بیماری، پزشک باید بتواند به شما بگوید علائم شما در کدام مرحله هستند. اکثر افراد در حدود مرحله ۳ یا ۴ تشخیص داده می شوند – این زمانی است که علائم بیماری تأثیر قابل توجهی بر زندگی روزمره دارند.

بیش از ۱۰۰ نوع دمانس وجود دارد که هر کدام علائم متفاوتی دارند. با این حال، مواردی مانند از دست دادن حافظه و تغییر در عملکرد شناختی از ویژگی‌ های مشترک اکثر آنهاست. با این حال، در اصطلاح بسیار گسترده، زوال عقل ممکن است امید به زندگی را کوتاه کند.

به عنوان مثال دمانس عروقی با مواردی مانند بیماری قلبی و سکته مرتبط است. هر دوی اینها می تواند تهدید کننده زندگی باشد و می تواند خطر مرگ و میر افراد را در هر مرحله از این بیماری افزایش دهد.

زوال عقل و مرگ

ماهیت دژنراتیو علائم زوال عقل خطر مرگ را در افراد افزایش می دهد. کسانی که با این بیماری در مراحل بعدی زندگی می کنند احتمالا ضعیف هستند و ممکن است زمان بیشتری را در رختخواب بگذرانند. تحرک کمتر می تواند باعث ایجاد مخاط و مایعات در قفسه سینه شود که منجر به عفونت هایی مانند ذات الریه می شود. همچنین می تواند خطر ایجاد لخته خون در قلب یا ریه ها را افزایش دهد.

یکی دیگر از علائم دیررس دمانس، مشکل در جویدن و بلعیدن است. این مسئله می تواند دریافت تمام مواد مغذی مورد نیاز بدن یا هیدراته ماندن فرد بیمار را دشوارتر کند.

اغلب در این مرحله از بیماری، افراد سیستم ایمنی ضعیف تری نیز خواهند داشت. سیستم ایمنی ضعیف تر عفونت و بیماری را خطرناک تر می کند زیرا مبارزه با آنها سخت تر است.

تست زوال عقل
تست زوال عقل

تست زوال عقل

تایید تشخیص این بیماری می تواند دشوار باشد. بسیاری از بیماری ها و شرایط می توانند باعث دمانس یا منجر به دمانس شوند. علاوه بر این، بسیاری از علائم آن با بسیاری از بیماری های دیگر مشترک است. پزشک ممکن است آزمایش‌ هایی از جمله تست های آزمایشگاهی، آزمایش‌ های تصویربرداری و آزمایش‌ های عصبی شناختی (تست‌های تفکر) را برای تشخیص درست درخواست کند.

تست های آزمایشگاهی

تست های آزمایشگاهی سایر بیماری ها و شرایط را به عنوان علت زوال عقل رد می کند، مانند عفونت، التهاب، کم کاری تیروئید و کمبود ویتامین (به ویژه B12).

تست های تصویربرداری

توموگرافی کامپیوتری (CT)، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) و اشعه ایکس برای ایجاد تصاویر دقیق از مغز شما استفاده می شوند. این تست های تصویربرداری به دنبال شواهدی از سکته مغزی، خونریزی، تومورها و مایع روی مغز شما هستند.

اسکن FDG-PET: این آزمایش نوع خاصی از اسکن مغز است که به تعیین عملکرد مغز و زوال شناختی از طریق الگوی نحوه جذب یک نوع گلوکز توسط بافت مغز کمک می کند و گاهی اوقات در تشخیص های خاص مورد نیاز است.

تست عصب شناختی

در طول تست عصبی شناختی پزشک از تست های کتبی و کامپیوتری برای ارزیابی توانایی های ذهنی شما استفاده می کند، از جمله:

  • حل مسئله
  • یادگیری
  • داوری
  • حافظه
  • برنامه ریزی
  • استدلال

یک متخصص سلامت روان ممکن است علائم افسردگی، تغییرات خلقی یا سایر مشکلات سلامت روان را که ممکن است باعث از دست دادن حافظه شود، بررسی کند.

زوال عقل در جوانی چیست

زوال عقل با شروع جوانی که به عنوان دمانس زودرس نیز شناخته می شود، به هر شکلی از بیماری در افراد زیر ۶۵ سال گفته می شود. اگرچه  این بیماری در افراد زیر ۶۵ سال بسیار کمتر دیده می شود، اما می توان آن را در افراد پنجاه، چهل و حتی سی ساله تشخیص داد. دمانس یک اصطلاح فراگیر برای گروه بزرگی از بیماری ها و شرایط شناختی است. شما می توانید یک یا چند نوع دمانس داشته باشید.

از آنجایی که دمانس در افراد در سن کار رایج نیست، اغلب می تواند مورد توجه قرار نگیرد. اما شناخت علائم و نشانه ها و دریافت پشتیبانی زود هنگام می تواند کیفیت زندگی شما را به شدت بهبود ببخشد. افرادی که حداقل یکی از بستگان نزدیکشان مبتلا به زوال عقل است، دو تا چهار برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری قبل از سن ۶۵ سالگی قرار دارند که معمولا  بیماری آلزایمر است. این تاثیر برای افرادی که در آن بستگان نزدیک دمانس شروع شده در جوانی داشتند، قوی تر است.

آیا زوال عقل قابل درمان است؟
آیا زوال عقل قابل درمان است؟

آیا زوال عقل قابل درمان است؟

خوشبختانه، برخی از انواع این بیماری مانند آنهایی که با دلایل قابل درمان ایجاد می شوند، ممکن است با موفقیت معکوس شوند. این علائم شبه دمانس ناشی از موارد زیر است:

  • عوارض جانبی داروها، داروهای غیرقانونی یا الکل.
  • تومورهایی که قابل برداشتن هستند.
  • هماتوم ساب دورال (انباشته شدن خون در زیر پوشش بیرونی مغز که در اثر ضربه به سر ایجاد می شود).
  • هیدروسفالی فشار طبیعی (جمع شدن مایع مغزی نخاعی در مغز).
  • اختلالات متابولیک، مانند کمبود ویتامین B12.
  • کم کاری تیروئید، وضعیتی که در نتیجه سطوح پایین هورمون های تیروئید ایجاد می شود.
  • هیپوگلیسمی (قند خون پایین).
  • افسردگی.

دمانس ‌هایی که برگشت‌ پذیر نیستند ممکن است تا حدی به داروهایی که از دست دادن حافظه یا مشکلات رفتاری را درمان می‌ کنند، پاسخ دهند. این دمانس ها شامل بیماری آلزایمر، دمانس چند انفارکتی (عروقی).، دمانس مرتبط با بیماری پارکینسون و اختلالات مشابه.

داروی زوال عقل

داروهای تایید شده برای شایع ترین شکل دمانس، بیماری آلزایمر، عبارتند از:

  • مهارکننده های کولین استراز، از جمله دونپزیل (Aricept)، ریواستیگمین (Exelon) و گالانتامین (Razadyne).
  • ممانتین آنتاگونیست گیرنده NMDA (Namenda)
  • آنتی بادی ضد آمیلوئید آدوکانوماب (Aduhelm).
  • ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از این داروها برای درمان افراد مبتلا به برخی از اشکال دیگر زوال عقل استفاده می کنند.

مهارکننده های کولین استراز و آنتاگونیست گیرنده NMDA بر فرآیندهای شیمیایی مختلف در مغز شما تأثیر می گذارند. نشان داده شده است که هر دو دسته دارویی در بهبود یا تثبیت عملکرد حافظه در برخی از افراد مبتلا به دمانس مفید هستند.

مهارکننده‌ های کولین استراز، مواد شیمیایی موجود در مغز را مدیریت می ‌کنند که اجازه می ‌دهند پیام‌ هایی بین سلول‌ های مغز ارسال شود، که برای عملکرد صحیح مغز لازم است. (اتصالات با مرگ سلول ‌های مغز در هنگام بدتر شدن بیماری از بین می ‌روند.) ممانتین مانند مهارکننده‌ های کولین استراز عمل می‌ کند با این تفاوت که روی یک پیام‌ رسان شیمیایی متفاوت کار می‌ کند و به سلول‌ های عصبی کمک می‌ کند بیشتر زنده بمانند.

آدوکانوماب پروتئین ‌های آمیلوئید را هدف قرار می ‌دهد که در پلاک‌ هایی که در مغز افراد مبتلا به بیماری آلزایمر دیده می ‌شود، ساخته می‌ شوند. اگرچه به نظر می رسد هیچ یک از این داروها پیشرفت بیماری زمینه ای را متوقف نمی کنند، اما ممکن است آن را کاهش دهند.

اگر سایر شرایط پزشکی باعث دمانس شود یا همراه با زوال عقل باشد، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی داروهای مناسب مورد استفاده برای درمان آن شرایط خاص را تجویز می کنند. شرایط دیگر شامل مشکلات خواب، افسردگی، توهم و بی قراری است.

درمان خانگی زوال عقل در طب سنتی

اگرچه نمی توان از این بیماری پیشگیری کرد، اما داشتن یک زندگی متمرکز بر سلامت ممکن است عوامل خطر را برای انواع خاصی از دمانس کاهش دهد.

پاک نگه داشتن رگ های خونی از تجمع کلسترول، حفظ فشار خون طبیعی، حفظ سطح قند خون سالم، حفظ وزن سالم – اساسا حفظ سلامتی تا جایی که می توانید – می تواند مغز شما را با اکسیژن و مواد مغذی مورد نیاز برای عملکرد خود تغذیه کند. بالاترین سطح ممکن اقدامات بهداشتی خاصی که می توانید انجام دهید عبارتند از:

  • سیگار نکشید
  • از یک رژیم مدیترانه ای پیروی کنید که حاوی غلات کامل، سبزیجات، میوه ها، ماهی و صدف، آجیل، لوبیا، روغن زیتون و فقط مقادیر محدودی گوشت قرمز است.
  • ورزش کنید. در بیشتر روزهای هفته حداقل ۳۰ دقیقه ورزش کنید.
  • مغز خود را درگیر نگه دارید. پازل ها را حل کنید، بازی های کلمه ای انجام دهید و سایر فعالیت های ذهنی تحریک کننده را امتحان کنید. این فعالیت ها ممکن است شروع بیماری را به تاخیر بیندازند.
  • از نظر اجتماعی فعال بمانید. با مردم تعامل کنید، درباره رویداد های جاری بحث کنید و ذهن، قلب و روح خود را درگیر نگه دارید.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا