نوراپی نفرین چیست و چه نقشی در بدن دارد؟

نوراپی نفرین یک ماده شیمیایی طبیعی در بدن است که به عنوان هورمون استرس و انتقال دهنده عصبی (ماده ای که سیگنال ها را بین سلول های عصبی ارسال می کند) عمل می کند. هنگامی که مغز متوجه می شود که یک رویداد استرس زا رخ داده است، به عنوان یک هورمون استرس در خون ترشح می شود. سطوح پایین این هورمون در ADHD، افسردگی و فشار خون پایین نقش دارد.

نوراپی نفرین به عنوان یک انتقال دهنده عصبی در سیستم عصبی مرکزی، هوشیاری و برانگیختگی را افزایش می دهد. زمان واکنش را سرعت می بخشد. ثابت شده است که نوراپی نفرین در خلق و خو و توانایی تمرکز فرد نقش دارد. سطوح پایین نوراپی نفرین ممکن است منجر به شرایطی مانند اختلال کم توجهی بیش فعالی، افسردگی و افت فشار خون (فشار خون بسیار پایین) شود.

اپی نفرین و نوراپی نفرین انتقال دهنده های عصبی و هورمون های بسیار مشابهی هستند. در حالی که اپی نفرین کمی بیشتر بر قلب شما تاثیر می گذارد. نوراپی نفرین تاثیر بیشتری بر عروق خونی شما دارد. هر دو در واکنش طبیعی بدن شما به استرس نقش دارند و همچنین کاربردهای پزشکی مهمی دارند.

در نشریه جهان شیمی فیزیک در مورد انواع داروهای مختلف مانند استامینوفن، قرص گیاهی پروستاتان، متفورمین، آسپرین و سرم شستشو سدیم کلراید مقالات کاملی منتشر شده است. در این مقاله در مورد نوراپی نفرین مقاله کاملی برایتان آماده کرده ایم.

نوراپی نفرین از کجا ترشح میشود

نوراپی نفرین که نورآدرنالین نیز نامیده می شود. هورمونی است که توسط غدد فوق کلیوی تولید می شود و هم یک انتقال دهنده عصبی است. یک پیام رسان شیمیایی که سیگنال ها را از انتهای عصبی بدن منتقل می کند. نوراپی نفرین در قسمت داخلی غدد فوق کلیوی تولید می شود که به آن مدولای آدرنال نیز می گویند. مدولای آدرنال نیز آدرنالین می سازد (همچنین به عنوان اپی نفرین شناخته می شود). نوراپی نفرین، آدرنالین و دوپامین بخشی از خانواده کاتکول آمین ها هستند.

غدد آدرنال عمدتا آدرنالین تولید می کنند و بیشتر نوراپی نفرین موجود در خون از پایانه های عصبی می آید. در خلق و خو و توانایی شما برای تمرکز نقش دارد. همراه با سایر هورمون ها، نوراپی نفرین به بدن کمک می کند تا به استرس و ورزش پاسخ دهد. سایر هورمون ها عبارتند از:

• آدرنالین
• کورتیزول
• هورمون آزاد کننده کورتیکوتروپین
• هورمون آدرنوکورتیکول

نام دیگر نوراپی نفرین

نام دیگر نوراپی نفرین، نور آدرنالین است.

مکانیسم نوراپی نفرین

نوراپی نفرین همراه با آدرنالین باعث افزایش ضربان قلب و پمپاژ خون از قلب می شود. همچنین فشار خون را افزایش می دهد و به تجزیه چربی و افزایش سطح قند خون کمک می کند تا انرژی بیشتری به بدن برساند.

در مغز، نوراپی نفرین در چرخه خواب و بیداری نقش دارد. به شما کمک می کند تا از خواب بیدار شوید. در افزایش توجه و تمرکز بر انجام یک کار و در ذخیره سازی حافظه و در احساسات نیز مهم است. مشکلات مربوط به سطح نوراپی نفرین با افسردگی، اضطراب، اختلال استرس پس از سانحه و سو مصرف مواد همراه است. فوران نوراپی نفرین می تواند منجر به احساس سرخوشی (بسیار شاد) شود. اما با حملات پانیک، افزایش فشار خون و بیش فعالی نیز مرتبط است. سطوح پایین می تواند باعث بی حالی (کمبود انرژی)، عدم تمرکز، اختلال نقص توجه و بیش فعالی و احتمالا افسردگی شود. برخی از داروهای ضد افسردگی بر سطح نوراپی نفرین در مغز تاثیر می گذارد.

در موقعیت های استرس زا، نوراپی نفرین به عنوان بخشی از پاسخ مبارزه یا فرار افزایش می یابد تا مغز و بدن را برای عمل بسیج کند.

نوراپی نفرین می تواند برای درمان فشار خون پایین (هیپوتانسیون) استفاده شود. می تواند در طی برخی از روش های پزشکی یا موقعیت های تهدید کننده زندگی که در آن احیای قلبی ریوی مورد نیاز است، رخ دهد.

فارماکولوژی نوراپی نفرین

به عنوان بخشی از پاسخ بدن به استرس، نورآدرنالین بر نحوه توجه و واکنش مغز به رویدادها تاثیر می گذارد. همچنین می تواند کارهای زیر را انجام دهد:

• ضربان قلب را افزایش دهد.
• باعث آزاد شدن گلوکز (قند) در خون شود.
• افزایش جریان خون به عضلات

فارماکودینامیک نوراپی نفرین

نوراپی نفرین بر روی گیرنده های آلفا-۱ و آلفا-۲ آدرنرژیک اثر می گذارد و باعث انقباض عروق می شود. اثر آن در شرایط آزمایشگاهی اغلب به افزایش فشار خون از طریق متخاصم شدن گیرنده های آلفا-۱ و آلفا-۲ و ایجاد افزایش در نتیجه مقاومت عروقی سیستمیک محدود می شود.

نورآدرنالین با اثر بر گیرنده های آلفا آدرنرژیک به عنوان یک منقبض کننده عروق محیطی عمل می کند. همچنین یک محرک اینوتروپیک قلب و گشادکننده عروق کرونر در نتیجه فعالیت آن در گیرنده های بتا آدرنرژیک است.

دوز آمپول نوراپی نفرین

بزرگسالان: mcg/min 12-8  وریدی است.
کودکان: mcg/min 2 یا mcg/m2/min 2 وریدی است.

عوارض نوراپی نفرین

عوارض نوراپی نفرین موارد زیر است:

• ضعف، سرگیجه، بی‌قراری، اضطراب، بی‌خوابی، ترمور.
• زیادی شدید فشارخون، آریتمی، برادیكاردی.
• اشكال در تنفس.
• تحریك و نكروز پوست

در دوزهای بالا و به ویژه هنگامی که با سایر وازوپرسورها ترکیب می شود، می تواند منجر به ایسکمی اندام و مرگ اندام شود.

نوراپی نفرین و اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD)

نورآدرنالین و دوپامین، یکی دیگر از انتقال دهنده های عصبی، به افراد کمک می کنند تا در جریان فعالیت های روزانه خود توجه و تمرکز کنند.

سطوح پایین این مواد شیمیایی در مغز ممکن است تمرکز را دشوارتر کند و باعث علائم ADHD شود.

طبق گفته آکادمی روانشناسی کودک و نوجوان آمریکا، ADHD می تواند بر نواحی از مغز تاثیر بگذارد. به شما در حل مشکلات، برنامه ریزی از قبل، درک اقدامات دیگران و کنترل تکانه ها کمک می کند.

داروهای زیر می توانند به افزایش سطح نورآدرنالین و دوپامین در بدن کمک کنند و به تمرکز شما کمک کنند:

• ریتالین یا کنسرتا (متیل فنیدات)
• دگزدرین (دکستروآمفتامین)
• آدرال (آمفتامین و دکستروآمفتامین)
• اتوموکستین، داروی دیگری که برای ADHD تجویز می شود. فقط سطح نورآدرنالین را افزایش می دهد، نه دوپامین.

نوراپی نفرین و افسردگی

افسردگی یک وضعیت پزشکی جدی است که بر احساس، فکر و عمل فرد تاثیر منفی می‌گذارد.

برای افراد مبتلا به افسردگی ممکن است دسته ای از داروها به نام مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین تجویز شود.

این داروها سطح نورآدرنالین و سروتونین، انتقال دهنده عصبی دیگر، را در مغز افزایش می دهند.

مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین معمول تجویز شده عبارتند از:

• افکسور (ونلافاکسین)
• سیمبالتا (دولوکستین)
• گروه دیگری از داروها به نام ضد افسردگی های سه حلقه ای نیز ممکن است برای افزایش فعالیت نورآدرنالین در مغز تجویز شوند.

اما این داروها اغلب عوارض جانبی ناخواسته ای مانند آرام بخشی، خشکی دهان، یبوست، تاری دید و افزایش وزن ایجاد می کنند.

نوراپی نفرین و فشار خون پایین

گاهی اوقات نورآدرنالین به صورت داخل وریدی برای درمان افت فشار خون (فشار خون بسیار پایین) در شرایط اضطراری تجویز می شود.

افت فشار خون معمولا نشانه شوک است. یک شکل آن شوک سپتیک است که در آن سموم ناشی از عفونت باعث پاسخ التهابی کل بدن می شود.

شکل دیگری از شوک، شوک نوروژنیک است که در آن سیگنال های عصبی در سراسر بدن، اغلب به دلیل آسیب نخاعی، مختل می شوند.

داشتن فشار پایین می تواند باعث سرگیجه یا غش شما شود. یا در موارد شدید می تواند به قلب یا مغز شما آسیب برساند.

لووفد (نوراپی نفرین بی تارترات) شکلی از نوراپی نفرین است. در یک مرکز مراقبت های ویژه از طریق ورید تجویز می شود.

نوراپی نفرین و درمان کمکی ایست قلبی

پیش ساز اپی نفرین توسط مدولای آدرنال ترشح می شود. یک انتقال دهنده عصبی مرکزی و خودمختار گسترده است. نورآدرنالین فرستنده اصلی اکثر رشته های سمپاتیک پس گانگلیونی و سیستم پخش منتشر در مغز است که از لوکوس سرولئوس ناشی می شود. همچنین در گیاهان یافت می شود و از نظر دارویی به عنوان سمپاتومیمتیک استفاده می شود.

نورآدرنالین یک سمپاتومیمیک است. در کنترل فشار خون در حالت های مختلف افت فشار خون و به عنوان درمان کمکی در ایست قلبی استفاده می شود.

افزایش طبیعی نوراپی نفرین

نوراپی نفرین و سروتونین یک جفت عالی هستند. این مواد شیمیایی به مبارزه با اثرات ضد افسردگی کمک می کنند و دارای مزایای درمانی هستند. سروتونین که هورمون «احساس خوب» نیز نامیده می شود. خلق و خوی را بهبود می بخشد. نورآدرنالین هوشیاری و انرژی را بهبود می بخشد. شما می توانید این مواد شیمیایی را به طور طبیعی از طریق روشهای زیر افزایش دهید:

• ورزش
• خواب
• دستاوردهای کوچک
• موسیقی
• مراقبه
• خوردن غذاهای غنی از دوپامین مانند شکلات

اپی نفرین و نوراپی نفرین

اپی نفرین و نورآدرنالین دو انتقال دهنده عصبی هستند. به عنوان هورمون نیز عمل می کنند و به دسته ای از ترکیبات معروف به کاتکول آمین ها تعلق دارند. به عنوان هورمون، آنها بر قسمت های مختلف بدن شما تاثیر می گذارند و سیستم عصبی مرکزی شما را تحریک می کنند. مصرف بیش از حد یا خیلی کم هر یک از آنها می تواند اثرات قابل توجهی بر سلامت شما داشته باشد.

از نظر شیمیایی، اپی نفرین و نورآدرنالین بسیار شبیه هستند. با این حال، اپی نفرین روی هر دو گیرنده آلفا و بتا کار می کند. در حالی که نوراپی نفرین فقط روی گیرنده های آلفا کار می کند. گیرنده های آلفا فقط در شریان ها یافت می شوند. گیرنده های بتا در قلب، ریه ها و شریان های ماهیچه های اسکلتی قرار دارند. این تمایز است که باعث می شود اپی نفرین و نورآدرنالین عملکردهای کمی متفاوت داشته باشند.

وظایف اپی نفرین و نوراپی نفرین

اپی نفرین که آدرنالین نیز نامیده می شود. اثرات قدرتمندی بر بدن دارد. این شامل:

• افزایش سطح قند خون
• افزایش ضربان قلب
• افزایش انقباض (قلب چقدر محکم فشار می آورد)
• شل شدن عضلات صاف در مجاری هوایی برای بهبود تنفس

این اثرات برای تامین انرژی اضافی بدن شما طراحی شده اند. وقتی خیلی استرس دارید یا می ترسید، بدن شما سیل اپی نفرین ترشح می کند. این به عنوان پاسخ جنگ یا گریز یا هجوم آدرنالین شناخته می شود.

نورآدرنالین اثراتی مشابه اپی نفرین دارد، مانند:

• افزایش سطح قند خون
• افزایش ضربان قلب
• افزایش انقباض
• نوراپی نفرین همچنین می تواند باعث باریک شدن رگ های خونی شود که باعث افزایش فشار خون می شود.

هر دو اپی نفرین و نورآدرنالین می توانند بر قلب، سطح قند خون و عروق خونی تاثیر بگذارند. با این حال، نوراپی نفرین همچنین می تواند رگ های خونی شما را باریک تر کند و فشار خون را افزایش دهد.

کاربرد اپی نفرین و نوراپی نفرین

اپی نفرین علاوه بر اینکه یک هورمون و انتقال دهنده عصبی است. به عنوان یک درمان پزشکی به شکل مصنوعی نیز استفاده می شود.

کاربرد اصلی آن شامل درمان آنافیلاکسی است. این یک واکنش آلرژیک شدید است. می تواند بر تنفس فرد تاثیر بگذارد. تزریق اپی نفرین می تواند به باز شدن راه هوایی شما کمک کند تا بتوانید نفس بکشید.

سایر کاربردهای اپی نفرین عبارتند از:

• حملات آسم شکل استنشاقی اپی نفرین می تواند به درمان یا پیشگیری از حملات شدید آسم کمک کند.
• ایست قلبی: اگر پمپاژ قلب شما متوقف شده باشد (ایست قلبی) ممکن است تزریق اپی نفرین دوباره قلب شما را راه اندازی کند.
• عفونت: اگر عفونت شدید دارید و به اندازه کافی کاتکول آمین تولید نمی کنید، ممکن است نیاز به تزریق اپی نفرین از طریق یک خط داخل وریدی داشته باشید.
• بیهوشی: افزودن اپی نفرین به بی‌حس کننده‌های موضعی می‌تواند دوام بیشتری داشته باشد.

پزشکان گاهی اوقات از نورآدرنالین برای درمان شوک سپتیک استفاده می کنند. عفونت شدیدی که می تواند منجر به نارسایی اندام شود. این عفونت به طور خطرناکی باعث کاهش فشار خون می شود. نورآدرنالین که از طریق IV تجویز می شود می تواند به انقباض عروق خونی و افزایش فشار خون کمک کند.

اگرچه می توان از اپی نفرین نیز برای این منظور استفاده کرد. نورآدرنالین به دلیل عملکرد گیرنده آلفا خالص آن ترجیح داده می شود.

برخی از افراد مبتلا به ADHD یا افسردگی از داروهایی استفاده می کنند. ترشح نورآدرنالین را تحریک یا افزایش می دهد، از جمله:

• اتوموکستین
• مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین، مانند دولوکستین و ونلافاکسین

تفاوت اصلی اپی نفرین و نوراپی نفرین

اپی نفرین برای درمان آنافیلاکسی، ایست قلبی و حملات شدید آسم استفاده می شود. از طرف دیگر، نورآدرنالین برای درمان فشار خون پایین خطرناک استفاده می شود. علاوه بر این، داروهایی که نورآدرنالین را افزایش می دهند می توانند به ADHD و افسردگی کمک کنند.

علائم کمبود اپی نفرین و نوراپی نفرین

سطوح پایین اپی نفرین و نورآدرنالین می تواند به انواع شرایط جسمی و روحی کمک کند، از جمله:

• اضطراب
• افسردگی
• فیبرومیالژیا
• هیپوگلیسمی
• سردردهای میگرنی
• سندرم پای بی قرار
• اختلالات خواب

استرس مزمن، تغذیه نامناسب و مصرف برخی داروها، مانند متیل فنیدیت (ریتالین)، می تواند حساسیت شما را نسبت به اپی نفرین و نورآدرنالین کاهش دهد. این عوامل همچنین می توانند باعث شوند بدن شما شروع به تولید کمتر اپی نفرین و نورآدرنالین کند.

علائم مصرف بیش از حد نوراپی نفرین و اپی نفرین

مصرف بیش از حد آدرنالین یا نورآدرنالین می تواند باعث شود:

• فشار خون بالا
• اضطراب
• تعریق بیش از حد
• تپش قلب
• سردرد

برخی از شرایط پزشکی باعث می شود افراد بیش از حد اپی نفرین، نورآدرنالین یا هر دو مصرف کنند. این شامل:

• فئوکروموسیتوم، توموری که در غدد فوق کلیوی شما تشکیل می شود.
• پارانگانگلیوما، توموری که در قسمت بیرونی غدد فوق کلیوی شما شکل می گیرد.
• چاقی و اضافه وزن
• استرس مداوم همچنین می تواند باعث سطوح بالای اپی نفرین و نورآدرنالین شود.

اثرات کمبود اپی نفرین و نوراپی نفرین

استرس مزمن، تغذیه نامناسب، برخی داروها و برخی شرایط سلامتی می تواند بر توانایی بدن برای تولید یا پاسخ به اپی نفرین و نورآدرنالین تاثیر بگذارد.

یک بیماری نادر به نام کمبود ژنتیکی دوپامین بتا هیدروکسیلاز باعث می شود بدن از تبدیل دوپامین به نورآدرنالین جلوگیری کند.

طبق یک مقاله در سال ۲۰۱۸، کمبود ژنتیکی دوپامین بتا هیدروکسیلاز ناشی از جهش در ژن ناقل نوراپی نفرین g237c است. نویسندگان به این نتیجه رسیدند که این وضعیت ممکن است فعالیت عصب سمپاتیک را کاهش دهد و خطر آسیب به قلب و عروق خونی را افزایش دهد.

سطوح پایین اپی نفرین و نورآدرنالین می تواند منجر به علائم جسمی و روانی شود، مانند:

• اضطراب
• افسردگی
• تغییرات فشار خون
• تغییرات در ضربان قلب
• قند خون پایین یا هیپوگلیسمی
• سردردهای میگرنی
• مشکلات خواب

علاوه بر این، نورآدرنالین در تمرکز نقش دارد و دوره های توجه پایدار را ارتقا می دهد. سطوح پایین نورآدرنالین ممکن است در ایجاد اختلال نقص توجه و بیش فعالی نقش داشته باشد.

داروهای زیر سبب ازدیاد نورآدرنالین میشوند:

• آمفتامین ها مانند متیل فنیدات (ریتالین) و دکستروآمفتامین (آدرال)
• مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین مانند ونلافاکسین و دولوکستین

اثرات سطوح بالا اپی نفرین و نوراپی نفرین

داشتن سطوح بالای اپی نفرین یا نورآدرنالین می تواند باعث فشار خون بالا شود.

برخی شرایط پزشکی مانند تومورها، استرس مزمن و چاقی می‌توانند بر غدد فوق کلیوی تاثیر بگذارند. باعث تولید بیش از حد اپی نفرین و نورآدرنالین شوند.

علائم سطوح بالای اپی نفرین یا نورآدرنالین می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تعریق بیش از حد
• ضربان قلب سریع یا نامنظم
• فشار خون بالا
• بی قراری یا لرزش
• سردردهای شدید
• پوست رنگ پریده یا سرد

داشتن سطوح بالای نوراپی نفرین می تواند خطر آسیب قلبی عروقی و کلیوی را افزایش دهد.

مصرف بیش از حد اپی نفرین در افرادی که از تزریق اپی نفرین برای درمان برخی شرایط پزشکی استفاده می کنند ممکن است رخ دهد.